Adashganlar qismati..
Erkak ayoliga xiyonat qisa "xa endi erkakchilikda bo'lib turadida"deb bilib bilmaslikka olib ozgina yig'i sig'i oila butunligi farzandlari baxti uchun nobakor er kechiriladi ko'pincha lekin ayolchi?! Eri bo'la turib ojiz xilqat deb atalmish bu yaratganning bandasi nega shunday gunoxi azimga yo'l qo'yadi?E'tiboringizga shunday adashganlarning birining qismatini havola etaman kimdir avval eshitgan yoki o'qigan bo'sa ma'zur tutasiz!
Yetimlikda o'sgan Anvar o'ziga mos ish topilguncha ko'p qiynaldi,nixoyat yaxshi bir joydan ish topdi.Ishxonadagilar bilan totuv inoq edi.U yerda Aziza ismli istarali qizga ko'ngil qo'ydi,qiz ham unga befarq emasdi.Asosiysi ularning yulduzi yuldiziga to'g'ri keldi.Ikki yosh nigohdan o'tishdi,Anvarning 1xonali domida ularning eng extirosli damlari o'ta boshladi,tundan toki tongga qadar xonani yigitning hansirashlari-yu qizning nozli ingroqlari egallardi.Chirmovuqdek bir biriga o'ralib lablar lablardan tinmay bo'sa olar go'yo yigit cho'g'u qiz uning ko'ksida eriyotgan qordek.Erta tong ikkisi uyqudan qisilib bir axvolda ishga kelishar lek tun bo'yi yana extirosli damlar davom etardi.Raxbar qarasa bu ikkisi yiqilia qolay deydi,ex yoshlare deya ularga 1xaftalik tatil berdi.Ana endi ular uchun xayot lazzatini ato etgan vaqtlar keldi,kun tun ularga farqi yo'q bir biriga to'yishmasdi.Toqqa boramiz dedi yigit,qiz rozi.tog' bag'rida hech befarzand amakisini uyi bor o'zi hudoraxmatli bo'lib ketgan.kech kuz qor tushgan erta tong tog'dagi qorlarga qarab zavq oldi yur jonim tog'ga chiqamiz.
-anvar aka sovuqku bormayman.
-mayli o'zim boraman zerikmay o'tirgin jonim.
-tez qayting bir o'zim qo'rqaman
-2soatcha qolib ketsam kerak xayr.
Anvar ko'chaga chiqayotib qo'shni uy derazasiga ko'zi tushdi(u yerda bir yigit uni poylab turardi,qanaqa bola ekan bu a kelganimizdan beri Azizaga yomon qaraydi shu bekor yo'lga chiqdimmikin yo'q men xotinimga ishonaman o'yladi ichida)yarim soatda tog' etagi yetib keldi yuqorilayotgan maxal oldidan xassaga suyangan keksa chol chiqdi.-mexmonmisan bolam.
-xa otaxon mexmonman
-bolam bunaqa qorda qayga ketyapsan
-ota bir yuqoriga chiqsammi degandim
-bolam uyingga qayt bunday payt salga ko'chki bo'ladi joningni xatarga qo'yma.
Anvar majbur uyiga qaytdi ota bilan yo'lni kesib barvaqtroq qaytdi.Aziza uxlayotgan bo'sa xalal bermay deb eshikni oxista ochdiyu qotdi.Uning sevgan vafodor bilgan yori to'shakda qo'shni yigit bilan edi Aziza erini ko'rib orqaga tashay boshladi bundan qo'shni yigitning battar zavqi kelib yopisha ketdi,u Anvarning bu yerdaligidan bexabar edi.Anvar g'azabga mingan vaqti shaytonning qilmishini qarang ko'ziga boltani qaratdi Anvar bolta bilan dunyobexabar yigitni so'ngra xotini urib o'ldirdi birozdan so'ng qilgan ishini ko'rib qo'rqib ketdi.Tog'tomon qocha boshladi(odam o'ldirdim ularni o'ldirdim nima qilaman endi ularni ularni ko'maman xa qor bilan ko'chki bo'lishi kerak tepaga chiqib baqiraman shunda ko'chkh bo'ladi xa bo'ladi)deb o'ziga o'zi telbalarcha yugurayotgan Anvar oyog'i muzga toyib boshi bilan toshga urildi.. Ertasi kuni uning muzlagan jasadini ovchilar topishdi.