Yarim kechasi chalingan chaq'moq ovozidan cho'chib o'yg'ongan Madina xonadan kimnidur qidirardi. Izlagan insonini topolmagach chuqur xo'rsingancha balkon tarafga qarab yura boshladi. Oynani ochgach honaga salqin shabada kirib uni yuziga uruldi. Osmoni avzoyi ham huddi uni kayfiyati singari buzuq edi. Huddi yuragi titragan kabi chaqmoq chalar ko'zlaridan oqayotgan yosh kabi yomg'ir yog'ardi. U yomg'irga qaragan holda hotiralar ummoniga g'arq bo'ldi. Ha o'shanda u magistirlikni tugatish arafasida darslarga ko'milib yurardi. Kechki smenda ishlardi ham. Ishdan chiqganida soat millari kechki 9-ni ko'rsatardi. Aksiga olib bugun soyabonini olib chiqmagandi ertalab havo ochiq edida. Uyi ishxonasidan unchalik uzoq emasdi. Bir amallab yetvolarman degan hayolda uyi tarafga tez tez yurib ketdi. Yetib borguncha yomg'ir battar kuchayib hammayog'i ivib ketdi. Momaqaldiroq ovozi butun olamni tutar esayotgan shamol sochlarini to'zitib battar asabini buzardi. Bir amallab uyi yoniga yetib kelgan Madina podyezdini tashqarida quloqlarini bekitgancha burchakga pisib olgan qizchaga ko'zi tushdi. Oldiniga shunchaki indamasdan kirib ketmoqchi edi. Lekin past ovozdagi yig'i ovozi uni to'xtatdi. Sekin qizchaga yaqinlashib hoy sen kimsan deb ovoz berdi. Qiz boshini ko'tarib Madinani ko'rgach yugurib kelib uni quchoqlavoldi. Bunday kutilmagan harakatdan dovdirab qolgan Madina nima qilishini bilmasdi. Oxiri o'ziga kelib bag'rida dag' dag' titrayotgan qizni qo'lidan ushlab uyi tarafga yurdi. Podyezdni ochib yuqoriga 2-qavatga ko'tarildi. Uyga kirishgach Madina qizni vannaga opkirib unga yuvinib chiqishini aytdi. O'zining kiyimlaridan berib. O'zi ham kiyimlarini alishtirib chiqib choy qo'ydi. Dasturxon yozib tokchadan har hil pishiriqlar olib stolni bezagan bo'ldi. Shu payt o'zini kimdur zimdan kuzatayotganini his qilib eshikga qaradi. Bir juft qop qora ko'z unga sovuq tikilib turardi. Chiqdingmi kel qo'rqma bemalol kiraver deb uni yoniga chaqirdi. Qiz indamasdan kelib stulga o'tirdi. Madina unga choy quyib uzatdida indamasdan uni zimdan kuzata boshladi. Ko'rinishi 17-18 yoshlarda o'rta bo'yli qorachadan kelgan, sochlari yelkasidan sal pastga tushgan, qoshlari qalin, kipriklari uzun, ko'zlari... E xudo ko'zlariga qaraganda qanaqadur badaniga sovuq titroq kirdi. Ha judayam o'tkir qarashlar bu ko'zlarda nimadir bor edi. Boshqa qarolmadi unga. Qiz ham ancha o'ziga kelib uyni ko'zlari bilan kuzata boshladi. Isming nima deya oldida Madina. Feruza deya qisqa javob berdi qiz. Uning bu javobidan boshqa savol bergisi kemadi. Ancha payt jim turishgach. Qizning o'zi gap boshladi. Yoshligimdan bolalar uyida katta bo'ldim. Ota onam tirikmi yo'qmi bilmayman. Direktorimiz tegajoqlik qilgandi u yerdan qochib ketdim deb gapini tugatdi. Madina ham endi bemalol gapira boshladi. Hohlasang shu yerda qolishing mumkin dedi. Bu gapni eshitgan qizni yuzida tabassum paydo bo'ldi lekin bu uzoqga cho'zilmadi. Raxmat men qayerda yotaman deya qisqagina savol berdi. Unga zaldagi divandan joy solib berib o'zi honasiga kirib ketdi. O'z o'ziga to'g'ri qildimmi degan savolni berib unga javob topa olmay uxlab qoldi. Tongda ko'rgan tushidan cho'chib o'yg'onib ketdi. Tushida u kimsasiz cho'lda yotardi chanqoq azob berardi. Yon atrofga qaraganda hechnima ko'rinmasdi. O'rnidan turishga kuchi yo'q sudrala boshladi. Shunda birdan cho'lni o'rtasidan buloq paydo bo'lib otilib suv chiqa boshladi. Bor kuchini to'plab suv tarafga qarab emaklab borardi. Nihoyat suvga yetib kelib endi egilib suv ichaman deganda. Birdan suvda Feruzani o'sha sovuq qo'rqinchli nigohlari paydo bo'ldiyu u cho'chib o'yg'onib ketdi. Hayriyat tushim ekan degancha sekin zalga chiqdi. Feruza divanda shiringina qiz bo'lib uxlab yotardi. Yuz qo'lini yuvgach nonushta tayyorladi. Feruzani endi o'yg'otmoqchiydi uni o'zi turib qoldi. U ham yuvinib chiqib birga choy ichishdi. Ho'sh endi nima qilmoqchisan deb so'radi. Bilmadim hali o'ylab ko'rmadim degan sovuqgina javob oldi bu safar ham. Uni jaxli chiqib nimadir demoqchi bo'ldiyu zo'rg'a o'zini bosdi. Nonushtani qilib bo'lib kiyimlarini alishtirib o'qishga otlandi. Men kelgunimcha zerikib qolma deya o'qishga ketdi. O'qishda ham fikru hayoli uyda bo'ldi. Nima qilayotgan ekan, nega bunaqa qo'pol, nega ko'zlari bunaqa sovuq, ishqilib uyimdagi narsalani o'g'irlab ketmasmikan. So'ngi hayolidan o'zi ham uyalib ketdi axir uyda o'g'irlashga arzigulik narsani o'zi yo'q edi. Ishxonasiga qo'ng'iroq qilib mazasi yo'qligini baxona qilib ruxsat so'radi. Darslar tugagach uyga shoshildi. Eshik qo'ng'irog'ini chaldi ha deganda ochilavermadi Madina asabiylasha boshlagan edi hamki eshik ochildi. Uzr eshitmabman deya yerga qarab turardi qiz. Indamay uyga kirgan Madinani kayfiyati ko'tarildi. Chunki uy did bilan yig'ishtirilgan, kirlar yuvilgan, hammayoq tozalab artilgandi. Feruzaga qarab jilmaygancha charchagandursan birpas o'tirib tur kiyimlarimni alishtirvolay ovqat qilaman deya xonasi tarafga yurdi. Xonasiga kirib eshikni endi yopayotganda orqasidan ovqat tayyor degan gapni eshtib eshikga suyangancha o'ylanib qoldi. Shuncha ishga qanaqilib ulgurdi? Dam olish kunlari kuni bilan qiladigan ishlarini bu qiz obetgacha qilib qo'ygandi. Unga nisbatan qalbida ozgina bo'lsa ham iliqlik o'yg'ondi. Kiyimlarini alishtirib chiqib yaxshi kayfiyatda ovqatlanishdi. Endi ular bir biridan tortinmasdilar. Feruza ham bemalol o'tirar bolalar uyidagi qiziq voqealardan aytib Madinani kuldirardi. Ovqatlanib bo'lib bozor aylanishga chiqishdi. Feruzani o'ziga moslab kiyim kechak yana ubu narsalar sotib olishdi. Keyin salonga borishdi ikkalasi ham ochilib go'zallashib ketishgandi. Ko'chada ko'rganda har qanday yigitni hushini o'g'irlaydigan darajada go'zal edi. Kechqurun kafega borishdi yeb ichib o'yin kulgu qilishib ancha kech bo'ganda uyga qaytishdi. Bir birlariga hayrli tun tilashib uxlagani yotishdi. Ertalab yaxshi kayfiyatda o'yg'ongan Madina soatga qarab kayfiyati tushib ketdi. Dars boshlanishiga yarim soat qolibdi. Aksiga olib bugun 1-para eng yoqtirmaydigan domlasi Chori mijg'ovni darsi edi. Uff yana ming'irlaydigan bo'ldida deb yuvinishga chiqdi. Zalda stol bezatilgan nonushta tayyor edi formasi ham dazmollab qo'yilgandi. Apil tapil kiyinib choyini ichdida ketayotganda Feruzaga raxmat aytib yuzidan o'pib qo'ydi Feruza ham yaxshi boring omad degancha uni ortidan qarab qoldi. Uydan yugurib chiqib taksi to'xtata boshladi, lekin baribir darsga 15 daqiqa kech qoldi honaga yaqinlasharkan domlasini tirjayib turgan sovuq basharasi ko'z oldiga kelib kayfiyati tushdi. Sekin taqillatib eshikni ochdi va xonada domlasi yo'qligini ko'rib hursandchilikdan sakrab yuboray dedi. Honada kursdoshlari nimalarnidur yozishardi. Madina yugurib joyiga borib o'tirvoldi. Kursdosh dugonasi Nargizadan domlani so'radi. U domlasi topshiriq berib o'zi qayergadur chiqib ketganini aytdi. Madina Nargizadan topshiriqni kochirvoldi. Domlasi uni kechga qoganini sezmadi ham. U qogan darslada ham hush kayfiyatda o'tirdi. Ichida Feruzani eslab raxmat farishtam deb pichirlab qo'ydi. Uyga kelib ikkalasi ovqatlanishdi shaxar aylanib kinoga tushishdi kunni kech qilishib yana uyga qaytishdi. Madina darslarini qilar Feruza tv da kino ko'rardi. Birdan u piqirlab kula boshladi Madina boshini ko'tarib u tomonga qaradi va tv da o'pishib turgan yigit va qizni ko'rgach gap nimadaligini tushunib jilmayib qo'ydi. Feruza uyalib yerga qarab oldi. Darslarini qilib bo'gandan so'ng xayrli tun tilab xonasiga kirib ketdi. Yarim kechasi osmonning gumburlashidan o'yg'onib ketdi. Va yugurib zalga chiqdi Feruza burchakga tiqilvogancha qaltirardi. Borib uni quchoqlavoldi. Qo'rqma farishtam man yoningdaman qo'rqma deb uni bag'riga qattiqroq bosardi. Ancha vaqt o'tirgach chaqmoq ham tindi Feruza ham ancha o'ziga keldi o'nidan turib joyiga borib yotvoldi. Madina ham sekin honasi tomonga keta boshlaganda orqasidan Feruzaning maylimi siz bilan yotsam degan ovozidan to'xtadi. Mayli farishtam yuraqol deb kulib qo'ydi. Ular ancha vaqt gaplashib yotishdi. Madina unga o'tmishini turmushga chiqib bir yil ham yashamasdan ajralib ketganini. Eri narkoman ekanligini oilasi qishloqdaligini shaxarga o'qishga kirib qolib ketganini ota onasini yordami va o'zi mexnat qilib shu ikki xonali uyni olganini aytib berdi. Keyin uxlab qo'lishdi. Ertalab uyqudan turgan Madina ko'kraklarida turgan qo'lni ko'rib cho'chib ketdi. Nima qilishni bilmay qoldi. Turay desa Feruzani uyqusini buzgisi kelmasdi. Turmay desa darsga kech qolardi. Oxiri o'ylanib yana yotishga qaror qildi. Bir marta dars qoldirsa qoldiribdida. Boshini yostiqga qo'yishi bilan Feruza uni yanada qattiqroq quchoqlavoldi. Madinani g'alati tuyg'ular qurshab ola boshladi. Ey xudo menga nima bo'lyabdi derdi o'ziga o'zi. Umrida birinchi marta his qilayotgan bu tuyg'u unga juda ham yoqa boshlagandi. Nafas olishi o'zgara boshladi yurak urushini ovozi o'ziga ham eshtilayotganday edi. Sekin o'girila boshladi o'girilib qaraganda nigohi unga tikilib turgan ko'zlarga tushdi faqat... Faqat bu safar u ko'zlarda sovuqlik yovuzlik emas, balki odamni o'ziga jalb qiluvchi allaqanday tuyg'u yonardi. Nigoxlar to'qnashivu uzoq davom etdi va Madina o'zi bilmagan holda lablarini Feruzani lablariga yaqinlashtirdi. Lablar va nafas olishlar bir biriga tutashib ketdi. Qo'llar bir birini erkalab to'ymas tillar bir biriga bog'lanib qolganday ajralmasdi. Bir birini pinjiga singib ketishgandi. Bu erkalashlar uzoq davom etdi bir birini erkalab yalab yulqar biri charchasa ikkinchisi davom etardi. Oyoqlari orasida Feruzaning nafasi va tillarini his qilgan vaqtda Madina yettinchi osmonda uchib yurardi. Bunaqa rohatni umrida his qilmagani uchun uni tugashini hohlamasdi. Nihoyat charchab holdan toyib bir birini quchoqlab uxlab qolishdi. Tushlikga yaqin Madina ko'zini ochib qarasa Feruza yonida yo'q. Zalga chiqsa oshxonadan idish tavoqlarni ovozi eshtilardi. Feruza judayam mayin ohangda qanaqadur ashula hirgoya qilardi. Sekin borib quloq tutdi. Osmonlarga uchib ketsam yig'larmisan. Hijronlarda yurak bag'ring tig'larmisan. Sog'inganda sog'inganim sezarmisan. Qabr toshim gullar bilan bezarmisan. Bu mayus ashulani oldin hech eshitmagandi. Nimagadir kayfiyati buzuldi. Vannaga kirib yuvinib chiqdida yengil tortdi. Indamay ovqatlanishdi. Madina ishga ketishga otlandi. Ko'zgu yoniga kelib o'ziga oro bera boshladi. Feruza unga qarab turardi keyin orqasidan kelib sochlarini silay boshladi. Qo'llarini kiyimini yoqasidan tiqib ko'kraklarini silardi. Madinani yana yoqimli tuyg'ular qamrab ola boshladi. O'rnidan turib Feruzaga yopishdi. Lablar yana tutashdi, kiyimlar honaning duch kelgan tarafiga uchardi. Bunaqa vaqtda asosiy ishni til va barmoqlar bajarardi. Badanlaridan oqib chiqayotgan ter va suyuqliklar oy nurida jilvalanib bu ikki tabiat mujizasini yanada go'zal ko'rsatardi. Nihoyat ular holdan toyib bir birini pinjiga kirgancha uxlab qolishdi. Bu holat har kuni davom etardi toki... Toki o'sha mashum kun kelmaguncha. O'sha kuni Madina noxush kayfiyatda o'yg'ondi yuragi nimanidir sezgandek o'qishga ham borgisi kelmasdi. Noiloj turib tayyorgarlik ko'ra boshladi. Feruza uxlab yotardi uni o'yg'otgisi kelmasdan yuzi aralash labidan o'pib qo'ydida o'qishga ketdi. O'qishda ham ishda ham kayfiyati bo'lmadi. Kech tushishi bilan havo ham ayniy boshladi. Ishini tezroq tugatib uyga borishga harakat qilardi aksiga olib ish ham tugay demasdi. Nixoyat soat millari 9 ni korsatgach do'kon yopilib u uyi tarafga o'qday uchdi. Tashqarida yomg'ir sharros quyar momoqaldiroq ovozi olamni buzardi. Madina yo'lakda yugurib ketarkan ichida faqat bir gapni takrorlardi ,,Sabr qil Farishtam sabr qil". U ro'parasidan kelayotgan ikta sharpani ko'rdi lekin etibor qilmadi. Ularga yaqinlashgach ichib olgan ikki erkak uni yolini tosib tegajoqlik qila boshladi. Kochada hechkim korinmasdi. U bor ovozda baqirar lekin bu befoyda edi. Bezorilar uni ko'ylagini yoqasini yertib tashlashgan jon holatda unga tashlanishardi. Shu payt ulardan biri jon holatda baqirib yerga quladi ikkinchisi o'zini o'nglab ulgurmasdan u ham baqirib Madinaga suyanib qoldi. Uni itarib yuborgan Madina yerga ag'nagan bezorini orqasida qo'lida g'isht ushlab olgan Feruzaga ko'zi tushdi. Uni nigohlariga qararkan yana o'sha yovuzlikni ko'rib beixtiyor ortga chekindi. Feruza uni qo'lidan ushlab uy tomon sudrardi. Madina shok holatida edi o'ziga kelganda vannada edi. Muzdek dush yuziga urilar orqasidan quchib turgan Feruza uni yelkasiga boshini qo'ygancha jim hayol surardi. Men sizni hechkimga bermayman derdi. Unga qarab turib dushda opisha boshlashdi bu safar bir birini extiroslanib emas alam bilan erkalashardi bir birini tishlab tirnalab azob berib erkalardi. Tong otdi erta tongdan eshik qo'ng'irog'idan cho'chib o'yg'ongan Madina ustiga kiyimi ilib eshik yoniga bordi. Glazokdan mo'ralab u yerda militsiya xodimlarini ko'rgach holsizlanib devorga suyanib o'tirib qoldi. Qo'ng'iroq tinmay jiringlar lekin Madina buni eshitmasdi. Nihoyat eshik ochildi eshikni Feruza ochdi. Ularni olib ketishdi. Feruza hamma aybni bo'yniga oldi sud bo'ldi va u 12 yilga qamalib ketdi. Mana bu voqeaga ham 5 yil bo'ldi. Bugun tushidan qo'rqib o'yg'ongan Madina shu hotiralarni eslab tong ottirdi. Ertalab ishga otlandi. Endi u ertalab kollejda dars berar obetdan keyin o'sha o'zi uchun qadrdon bo'lib qolgan do'konda ishlardi. O'zini ish bilan chalg'itardi. Bugun ishdan kech chiqdi ko'chada yomg'ir yo'g'ar osmon yana gumburlardi. Endi u uyiga o'zini shaxsiy moshinasida borardi. Moshinani qulflab podyezd tarafga yugurib eshikni kodini terayotganda birdan to'xtab qoldi ortiga o'girilib burchakda qaltiragancha unga termulib turgan sovuq nigohlarga ko'zi tushdida sekin pichirladi: FARISHTAM... TAMOM...