Yangi yil kirib kelishiga ham sanoqli soatlar qoldi. Bir ahvolda, o`z yotoqxonamga kirdim. Kayfiyatim biroz tushgan. Sabab juftu halolimning injiqligi. Ohirgi kunlarda juda injiq bo`lib ketyabdi. Aytganini qilmasa qo`ymaydi. Menga yoqmaydigani, unga qattiq gapira olmasligim... Shikafdan, avvalroq tayorlab qo`ygan qorbobo libosini oldim. U yer, bu yerini to`g`irlab egnimga kiydim. Kuzguga qarab, soqol-moylovni yopishtirdim. Boshimga qalpoq, qo`limga aso oldim. Ko`zgudagi o`z aksimga qarar ekanman, kayfiyatim o`z-o`zidan ko`tarilib ketdi. Sababi bor albatta... Yangi yil bayramini mendanda ko`proq yaxshi ko`radigan inson bo`lmasa kerak. Opaginam turmushga chiqib farzandli bo`lganidan buyon, har yangi yil oqshomida qorbobo libosida jiyanlarimni hursand qilgani boraman. Ularni ko`zlaridagi shodlikni ko`rib qalbim quvonchga to`ladi. Ayniqsa opaginam, dilbandlarini shodligidan quvonchi ichiga sig`may ketadi. Yaqinlarni quvonchidan ortiq baxt bormi bu dunyoda. O`ylab qolaman, bu ishlarim hudoga hush kelgan. Shuni uchun bo`lsa kerak mega ham o`z sahovatini ko`rsatdi... * * * * * Bundan ikki yil avvalgi, yangi yil oqshomi. U paytda hali mashina olmagan edim. Taksi ushlab, hargalgideb opamlarnikiga bordim. Jiyanlarimni xursand qilib, olib borgan sovg`alarimni ulashdim. Biroz o`zim ham mehmon bo`lgach, ortimga qaytdim. Usha payt, ikki kun avval yog`gan, ammo erib ketmagan qor tufayli havo anchayin sovuq edi. Buni ustiga quyuq tushgan tuman sabab, 3, 4 metrdan narini ko`rib bo`lmasdi. Taksi to`xtatib uyga yetib olish uchun, muyulishdan endi burilgan edim. Uncha keng bo`lmagan, ko`chadan ko`pgina odamning shovqini eshitildi. - To`xta, to`xtat onayni... Men birornimani o`g`irlab qochayotgan o`g`ri deb o`ylab ularni yo`lini to`sdim. Ammo o`zimga kelib urilgan qorboboni ko`rganimdan keyin xato qilganimni tushundim. Quvayotganlar mast alast bezorilar ekan. Bitta, ikkita bo`lganida eplagan bo`lardim. Ammo o`ntadan oshiq odamni ko`rib yashin tezligida qaror chiqardim. Barchasi mast, aljirab so`kinishidan bilib olish mumkun. Bilib bo`ladimi ularni qo`lidan nima keladi, yana begona shaharda bo`lsam. Yagona to`g`ri qaror quyon... O`zim ham asoni qo`lga olib yugurdim. Ortimdan qizbolani, ``Voy`` degan ovozi eshitildi. Shundoq qarasam biroz narida qorqiz yiqib yotibdi. Tezda ortimga qaytib uni qo`lidan tutdim. Nazarimda qorqiz qorbobolarni adashtirib qo`ydi. Uni qorbobosi umuman boshqa tomonga yugurib ketdi. U meni begona ekanligimni ham sezmadi. Qo`limdan mahkam ushlab oldi. U bilan uzoqqa qocholmasligimni tushunib, yon tomondagi ko`chaga buruldim va birinchi uyni davozasidan ichkariga kirib oldik. Ortimizda to`rt yoki besht kishi quyovotgan ekan. Yaxshiyam bizni bu uyga kirib olganimizni ko`rmoy qolishdi. Dapir-dupur qilib yugurishib o`tib ketishdi. - Ketishdimi? - Ha... Ketishdi! Qorqizni qo`lini ushlab turgandim. U ovozimdan begona ekanligimni sezib qoldi. Qo`lini tortib oldi. - Kimsiz? -dedi hayratlanib. - Kelilar kelaverilar! -ortimdan ayol kishi ovozi eshitildi. Shundoq qarasam, xovlida patnis ko`targan ayol bizga qarab turibdi. - Kelavering qorobobo, ichkariga kirilar... - ayol bizni ichkariga taklif qildi. - Bolalar qaraylar qorbobo bilan qorqiz keldi... Uy ichida shovqun ko`tarildi. Qorqizga qaradim, u ham indamay turibdi. Asta ayolni ortidan yurdim. Qorqiz menga ergashdi... O`ziyam kattakon oyla yig`ilgan ekan. Shunga yarasha dasturxon tuzalgan. To`rida soqolli otoxon, nuroni momo. Yon verida to`rta, beshda er-xotin. O`n beshtacha nabiralari, qizaloq, bolakaylar bor edi... - Bolajonlim sizlarni deb tog`lar oshib, keldim. Ko`p sovg`alar olib keldim! -dedim yo`g`on ovozda. Yonimga kelgan bolakay: - Sher aytib beraymi? -dedi. - Aytaqolin, keyin bobom sovg`a beradilar! -dedi qorqiz... Shu payt zulmatni kesib o`tgan qachmoqday, ko`zlari ochildi. Bir ko`rishda muhabbat bor ekanligiga amin bo`ldim. U shunchalar go`zal-ki. Gul yaprog`iga qo`ngan shabnam misol. Sochlari qalin o`rilgan, lablari nafis atirgul yaprog`idan rang olganday. Ikki yuziga ham qizil bo`yoq surilgan. Kipriklari nayzaday. Ko`zlari yulduzlar jilvasidek chaqnoq. Tabassumi maftunkor, so`zlari muloyim... - Bobojon... -jilmaygancha ko`z qiri bilan bolakayga ishora qildi. Qarshimda bolakay qarab turardi, sovg`a kutib. Qalbida buloq misol otilib chiqqan, muhbbat jillag`asining yoqimli shildirashi tufayli quoqlarim hech narsani eshitmadi. Yuragim buyrug`i bilan, butun ongim, yonimdagi go`zal qorqizda edi. Shuni uchun bolakayni sherini eshitmagan bo`lsa kerak... - Him nima? -dedim qorqizga qarab kalovlanib. - Sovg`a bering! -dedi. Sovg`a qayoqda, hatto bo`sh qopimizam yo`q bo`lsa. Yodimga tushgani cho`ntagimda bitta ShiriBOOM (zivachkasi) bor edi. Qidirib cho`ntagimga qo`l soldim. Qo`limga zivachka o`rniga bir dasta pul ilindi. Beli sinmagan mingtalikdan ikkitasini bolani qo`liga tutqazdim... - O`oooo` zo`r qorbobo ekan! - bolakay pulni olib baqirvordi. Qaraya sovg`a o`rniga pul bersang bolalar ko`proq hursand bo`lishar ekan. Uy egalari ham hayron pul beradigan qorboboni ko`rib. Bolalar, qizaloqlar bazilari ikki, uch marotaba sher aytdi shekili. O`zim ham chalkashib ketdim, cho`ntakda esa hemir ham qolmadi... - Endi biz qaytaqolaylik. Bizni yana ko`plab bolalar kutib turibdi! -dedim. Ammo pul ulashganimiz uy egalariga hush keldi shekili dasturxonga taklif etishdi. Sovuqda yurib qorin ham ochqagani uchun. Yaqindagina keltirilgan issiq shashliklarni ko`rib yo`q deyolmadim. Stulga o`tirdim, qorqizam yonimdagi stulga o`tirdi. Halal bermasligi uchun soqol-mo`ylovimni bo`shatib yomimga qo`ydim. - Iiiiyuu, qorbobo yosh ekan-ku? -desa bo`ladimi bobosini tizzasida o`tirgan qizaloq. - Qizalog`im, issiq uyga kirganimda erib, yosharib qolaman-da! -dedim. Qizaloqni savoli-yu, meni javobim hammani samimi kulgusiga sabab bo`ldi. Lagandagi shashliklardan bir sihini oldim. Qarasam qorqiz jim o`tiribdi. - Qizalog`im yo`l yurib, juda ochiqqan bo`lsang kerak? -yug`on ovozga gapirib, qo`limdagi shashlikni qorqizni qo`liga tutqazdim... Bilmadim uni o`rnida boshqa qiz bo`lganda nima qilardi. Lekin u ochiqko`ngil, anchayin dovyurak qiz ekan. Mayin jilmayib. - Rahmat... -deb qo`limdan oldi. To`g`risi uning tbassumi ko`nglimga moyday yoqib, dilimni yayratardi. Ayniqsa o`zini hotirjam tutishi... Bir to`rg`am non bilan bir sihdan shashlikni urib, orqasidan bir piyoladan choyni ichib ortimizga qaytdik... - Keyingi yili yana kelilar... -uy egalari kuzatib qo`ydi. - Ho`p, kelamiz! ``Yoqmayqolsin!`` asta kelgan yo`limizdan ortga qaytdik. Chamasi o`n metrlar yurgandik. - Tegajoqlik qilsayz tishlayman! -dedi qorqiz. - Tishlayqol... -qo`limni u tomon cho`zdim. - Agar shu po`stindan tishing o`tsa! Sharta qo`limdagi asoni tortib oldi. - Uraman agar... - Tashab qochgan qorbobongni alamini mendan olmoqchimisan? - qlidan asoni oldim. - Men nomard emasman, vaziyatdan foydalanib qoladigan! - Ufff... - hursindi. - Qo`rqma. Topamiz quyon yurak qorbobongni! - O`zizam qolishmisiz! -shivirladi. - Chumchuq yurak... - Yonimda senday chiroyli qorqizim bo`lganida qochmasdim. Seni himoya qilib kerak bo`lsa o`ntasini adabini berardim... U kuldi. - Yonizda siz bilan edim-u. O`shanda qayerda edi josoratiz! - Aaaa... U paytda meniki ekanligingni bilmagan edim! - Nima men sizniki? - Men bilan ekanligingni demoqchi edim! Yana biroz yurdik, u menga qarab-qarab qo`yardi. Men esa unga. - Soqoliz qani bobojon! Yuzimni ushlasam soqolim yo`q. - Anavi uyda qolib ketibdi, qaytamizmi? - Yengisini olarsiz! - Ho`p... Essiz arenda edida... Birinchi to`qnash kelgan, muyulishga keldik. - Qorbobong yo`q-ku! - Yaramas... - havotir bilan yerga bir tepsindi. - Uyimga olib borib qo`ying! - Nima senga enagamanmi? Bor o`zing ketaver! -dedim, boya chuchuq yurak degani uchun. - Bir o`zim-a! Ko`chada yomon bollar uchrasa nima qilaman? Qo`rqib lablari titrab ketdi. Nazarimda oshirib yubordim. - Hazillashdim... Qo`rqma gart yuqtirtmay olib borib qo`yaman. Lekin taksiga pulm yo`qda! - Qolmadimi? Mendaham yo`... - Hechqisi yo`q. Piyoda gaplashib ketamiz! -dedim. Bu taklifimga ko`ndi. Avvaliga jim ketdik. Qarasam har-harda kaftiga puflab, issiq nafasi bilan qo`lini isityabdi. - Ma kiyib ol. Qizalog`im... -qo`lqopimni berdim. Yuzida tabassum paydo bo`ldi. - Rahmat bobojon... Oramizda iliqlik. - Sizni qorqizingiz qani? - Hali bo`ydoqman! -dedim. - Voy... U meni erim emas. Menam turmushga chiqmaganman! -dedi. Nazarimda u meni no to`g`ri tushundi. Men shunchaki hazirjavoblik qilib aytgandim. U esa meni, qorbobo bilan qorqiz er-xotin bo`lishi kerak deb tushunadigan odam deb o`yladi shekili. - Nima hali u ering emasmidi? Atayin talmovsirab, uni o`ylarini tastiqladim. - Erim emas! -jahli chiqdi. Jahli chiqsa yanaham chiroyli bo`lib ketar ekan. - Yo`g`e. Hali turmushga chiqmaganman degin? Unda u kim sevgilingmi? Yelkamga bir musht tushurdi. - O`zi siz bilan nega gaplashyabman? Nega izoh berishim kerak? - Shunchaki gaplashib ketaylik degandim-da! - huddi urgan joyi qattiq og`riyotganday yelkamni siladim. - Mana nega o`zim bilan qorqiz olib yurmayman! Qo`lini qattiqliginichi bu qorqizlarni! - Chivin chanqandayam bo`lgan yo`q! - yana bir musht tushurdi. - U qorbobo qo`shnim edi. Mendan ikki yosh kichik... Siz ham o`zizni sodda ko`rsatib, jahlimni chiqavermang! -dedi achchiqlanib. - Meni af eting, bir qoshiq qonimdan keching! - dedim, ovozimni kulguli qilib, batta jag`iga tegib. - Hali shunaqami? Qo`limdagi asoga yopishdi. Asoni unga berdimda o`zim yugurdim. U esa ortimda quva boshladi. G`irt boqcha bolasiga o`xshardik. Bolaligidan birga o`ynab katta bo`lgan, bohcha bolasidek. Nazarimda, u ham yaqindagina tanishganimizni unitib qo`yganday. Biroz yugurgach, ortimga qaradimda tiz cho`kdim. - Kechiring meni malikam! -dedim. Yaqin keldida, qo`imdan ushlab turg`azdi. - Turing eeeyyy... - asoni qo`limga tutqazdi. - G`irt jinni ekansiz-u! -dedi. - O`zlariyam qolishmaydilar... - Boring eee... - arazlab qadamini tezlatdi. - Qorqiz to`xta... Bu hazil-u... Uni ortidan yurdim. - Siz uchragan, har qanday begona qizga shunday hazil qilasizmi? -qoshlarini chimirdi. - Qorbobo bilan qorqiz bir-biriga begona bo`ladimi? Bir muddat tikildi. - Bilmadim... O`zi birinchi marta qorqiz bo`lishim... Unga yaqinroq kelib, tirsagimni qayirib unga tutdim. Bir qaradida, qo`llarini qo`llarim orasidan o`tqazdi. - Qizalog`im uyingacha hali uzoqmi? - Yo`q uzoq emas bobojon... Huddi ming yillik qadrdonlarday, oramizda iliq munosabat paydo bo`lgan edi. Patrushka qilib ketardik... Bir chiroyli suhbatlashib ketayotgan edik. - Ana yetib keldik. Huu ikkinchi qavat chapdan to`rtinchi deraza! - Keyingi yili ham qorqiz bo`lmoqchi bo`lsang menga ayt, ho`pmi? U jilmayib bosh qimirlatdi. - Balki uyga kirarsiz! - Mayli boshla! -undan oldinga o`tdim. - Heey shunchaki aytdim. Uyda dadam-oyim bor... - Bo`lmasa boshqa kelarman. Oyim bilan... Ko`ziga tikildim. Ko`zlarini olib qochdida, labini kafti bilan berkitib miyg`ida kuldi. - Orzuga ayib yo`q... - Sen orzu bo`lsang... - Hee qorbobo, uyizga ketaqoling-aaa... - Senga sovg`a bermasdan-a? -cho`ntagimdan yo`qolgan zivachkani qidirdim. - Ko`zlaringni yum? - Nega? - Sovga beraman. Ahir qorboboman seni sovg`asiz qoldirsam bo`lmas. Yumaqo ko`zingni? Qo`lqoplarni yechib o`zimga qaytardi. So`ng kaftini ochib, ko`zlarini yumdi. Bir muddat chiroyiga tikildim. Zivachkani asta kaftiga qo`ydim bir vaqtni o`zida yuzidan cho`p etib o`pdimda, tushurib qolmasin deb o`zimni orqaga oldi. - Bu nima qilganiz? - Haligi... -uyalganidan qizarib ketgan qorqizni ko`rib, nima qilishni, deyishimni bilmay qoldim. - Yaxshi ko`rib qoldim shekili. U atrofga bir alanglab oldida, ortiga yurdi. - Ismim Shamsiddin. Sen ismingni aytmading-ku? - Gavhar... - Gavhar, men oyim bilan kelaman... U esa javabon, jilmayib qo`ydi... O`sha damda mendanda baxtli odam yo`q edi. Uyga qaytar ekanman. Telbaday sakrab, baqirgim, qo`shiq aytib, o`yinga tushgim kelardi... * * * * * Hozir ko`zguga qarab turar ekanman, o`sha kungi xolatimni eslab yuzumga tabassum yugurdi. - Nega ko`zguga qarab ishshayabsiz? -rafiqam xonaga kirdi. Kuzguga yaqin kelib yelkasi bilan meni nari turtdi. - Suriling! Unga joy boshatib, qo`llarimni ko`ksimga qovushtirib, ko`zgudagi harakatlarini kuzatdim. Ko`k rangli, jimjimador yarqiroq qorqiz libosida. Labiga labbo`yoq surdi. So`ng labbo`yoqdan barmog`iga surib ikki yuzini qizartirib oldi. - Yo`l bo`lsin xonim? - Siz bilan... - Shu xolizdaya? - Nima qilibdi, opamlarni ko`rib kelaman... - Ko`rganlar nima deydi. Homilador qorqizni ko`rib kulmaydimi? Egnidagi kiyimni tarang qilib tugmasini qadab, olti yarim oylik homilasini berkitdi. - Mana bib-binoyideb birov bilmaydi-yam... - anchayin bilinib turgan homilasiga ko`zgu orqali qaradi. - Ha nima..? Sizni yolg`iz jo`natamanmi? - Gavhareey, senga qolsa, meni sandig`inga yashirib qo`ysang-a? -yelkasidan ohista ushladi. Chimildiqqa kirganday, qizarib erkalandi. - Yolg`iz qorbobo deb birorta qorqiz yo`ldan urmasin deymanda! - Seni qarayu, -ohista quchoqladim. - Allaqachon o`zing yuragimdan urub bo`lgansan-u! Qalbimda sendan boshqasiga o`rin yo`q. O`zimni rashkchi, mehribon qorqizim... * * * * * YANYI YIL HAMMANGIZGA BAXT, OMAD, SOG`LIK OLIB KELSIN... 2017-YIL MUBORAK AZIZLAR... * * * * * Tamom... Muallif: -MAJNUN-