U menga yanada yaqinroq kelib tizzalarini ustma-ust qo‘yib o‘tirdi. Beparvolik bilan qo‘limdagi teliga qarab turardi. Meni ko‘zlarim esa 16 yoshli "singlim"ning yetilayotgan bo‘liq sonlari va ko‘ylagi yashirayotgan durkun ko‘kraklariga tushdi. Shu on miyamga qon tepdi... 19 bahorni qarshilashimga 4 oy qolganda kollejni bitirdim. O‘qishga topshirib yiqilgandan so‘ng bekor yurmay deb chetga ishlashga ketishga qaror qildim. Uydagilar rizoligini olib pul topish niyatida yo‘lga otlandim. Maqsadim kelasi yil pul sarflab bo‘lsada o‘qishga kirish edi. 10 oy ishlagandan so‘ng hujjat topshirish paytlari yaqinlashgani tufayli ona yurtimga qaytdim. Qondoshlarim, birodarlarim bilan ko‘rishib davralar qurgandan so‘ng yanagi hujjat topshirishga tayyorlana boshladim. 1-avgustda o‘rnimga "parovoz" kiritish harakatida yugur-yugurlar bilan band edim. Bir kun kechqurun xolam Barno,pochcham,qizlari Durdona bilan mehmonga kelishibdi. Ularni hali ko‘rmagandim. Yana yaqinlar diydori, xursandchilik. Gapdan gap chiqib oyim so‘z boshladilar: - Barno qizing o‘qishini tugatdimi? - Ha opa nihoyat maktabidan qutildi. - Unda biz bilan bir-ikki haftalar yashab tursin. Ular suhbatni davom ettirishar ekan men choyni yangilash uchun o‘rnidan turib oshxonaga ketayotgan Durdonga e‘tibor bera boshladim: bir yilda bo‘yi biroz cho‘zilib iyagim bilan tenglashgan, yetilib borayotgan bu gulga ayollik nafasi urib chiroyli va kelishgan qizga aylangandi. Sochlari ham ingichka belidan pastga, shakl-shamoyili model qizlarnikiga yaqinlashgan, kiyimlar ostida bo‘lsada o‘zini ko‘rsatishga harakat qilayotgan dumbalarini silash uchun ular tomon oshiqayotgandek tuyulardi menga... Qarab qolganimni o‘zim sezib o‘ng‘aysizlandim. Jinni. Nimalar haqida o‘yladim axir uni o‘z singlimdek ko‘ramanku. Ha rost. Meni birgina 14 yoshli ukam bor. Balki shu uchun Durdonaga akalarcha g‘amxo‘rlik qilarman. U xolamning hozircha yagona farzandi. Chunki xolamga shuncha yillardan keyin yana bir bor onalik baxti nasib qilish arafasida. Ular ketishdi. Ertaga esa Durdona sumkasini ko‘tarib uyimizga mehmonga keldi. O‘tgan bir hafta ichida Durdona bilan avvalgidek chiqishib ketdim. Hatto aka-singillardek hazillashib, tortishib, arazlashib yana yarashishga ham ulgurdik. Lekin ba‘zan uyda unga to‘qnashib yaqinlashib qolganda ehtiroslarim junbushga kelar, uzr so‘rab o‘tib ketsa, o‘zimdan xafa bo‘lardim. Bu sevgimas. Lekin. Nahotki, uni xohlasam... -Aka turing. Xolam,pochcham ishga ketib bo‘lishdi. Ukangiz Dilshodni ham lagerga eltish uchun birga olib ketishgan.Odam ham shuncha uxlaydimi yalqov. -Hozir turaman vaysaqi deb g‘udrandim. Durdonaning bunaqa chaqirishidan keyin joyimdan turdim. Telefonimga qarasam soat 8:50. Internetim yoniq qolib Telegramdan xabar kepti. Shaxsiy parolimni terib kirdim. Ketma-ket kelgan 3 xabar Shahnozdan ekan. -Assalom alekum jonim -Nima charchab uxlayapsizmi -O‘zi kechamiz juda totli o‘tdida... Xabarni o‘qib kechangi ehtirosli tun yodimga kelib jilmaydim. Shahnoza. 18 yoshli bu qizni yaqin do‘stim Jamshid avrab-aldab yurgan ekan. O‘zi esimda bor bo‘lsa uni ortidan yurgan 1-2 bolaga ko‘zim tushardi. Qaytib kelib Jamshiddan bo‘ladigani bormi desam shuni to‘g‘irladi. Aytishicha ezdirib yurganga yarasha qiz emasdir deb ochib qo‘yibdi. Lekin Jamshid bilan telegramda ham ochiqman, xohlayman unday-bunday deb,yalang‘och rasmlarini yuborib, Jamshidni yoqasidan olmoqchi bo‘lgan shekilli. Bu axmoqni miyasi ishlab qizga gaplar bilan rasmlarni ko‘rsatib, endi kayfini qip yurgan ekan. Men ham mana bir haftada o‘ldim-kuydim bilan kecha tunda uyidan chiqishga ko‘ndirdim. Vaqt yarim tundan ham oshgan. Pana joyda lablaridan so‘rib, ko‘kraklarini goh qattiq goh nafislik bilan ezib qizchaning rohatini qilardim. Kiyimlardan ozod bo‘lib jonni oluvchi ko‘kraklaridan ishtiyoq bilan tortib-tortib so‘ra boshladim. -Ahh jonim imm voy sekinroooq ohhh deb pichirlab yotgan ehtirosli qizcha kuchimga kuch qo‘shar, bundan qo‘tog‘im qisilib shimni yoray derdi. Ko‘ylakni yechib shimni pastga tushirib, amiga tiray boshladim. Yana lablari, bo‘yinlari, kaftimni to‘ldirgan yumshoq ko‘kraklarini o‘pib, tishlab totardim. -Ohh ohh ayyyy maza oyeeee se...kiiiiin jooon immmmm tiqiiiing deb yotardi Shahnoz. Namlangan amiga asta-astalik bilan to‘liq kirgazib harakatni boshladim. Endi immm ahhh oyyy ihhhhhlarni balandroq tovush bilan chiqarayotgan Shahnoz o‘zini bilmay og‘zini katta-katta ochar,bir qo‘li bilan bellarimni tirnab, ikkinchisi bilan boshimni silayotganiga ko‘zim tushdi. Harakatim tezlashardi... Shular yodimdan o‘tib tabassum bilan bir nuqtaga tikikilb qolgan ekanman. Durdon eshik oldiga kelib menga qaradi-yu:"Eee aka" deb tezda ortiga qaytib ketdi. Hayron bo‘lib o‘zimga qarasam krovatimda bitta ich kiyimda o‘tiribman. Yetmaganday jonivor turgani uchun beixtiyor qo‘lim bilan ushlab shirin xayollarga berilib ketibman... Davomi bor. Uzbxxx sayti uchun ilk ijod namunam. To‘g‘ri ma‘nodagi tanqid va fikrlani kutaman. Bu mavzudagi hikoya bo‘lgani uchun uzr so‘rayman. Shu uchun ko‘pchilikka yoqmasa mayli davomini yozmayman. Hikoyalar qatoriga qo‘shilsa oldindan rahmat Jiyanim Durdonaning oldida biroz hijolatli ish bo‘ldi. Lekin bu holatim unga yoqqan bo‘lsachi? Shularni o‘ylab xayolim Durdonga ketdi. Eeee, bo‘ldi yetarli deb o‘zimni koyirdim. Kiyimlarni kiyib hovliga chiqdim. Quyosh ko‘tarilib isitishni boshlagan. Dadam ham oyim ham ishda, ukam esa ikki hafta yo‘q. Hozir esa uyda faqat Men va Durdona... -Hmm, qalaysan vaysaqi-deb oshxonaga kirgandan uning sochidan asta tortib qo‘yarkanman pomidorni "gul" qilayotgan qo‘ng‘iroq ovozdan qadrdon so‘zlar yangradi. -Assalom-u aleykum Yalqov aka. Kechasi bilan daydib, endi uyqudan turdizmi? -A??? Sen qayerdan... -Soat ikki yarimlar edi chamasi xonangizga o‘g‘rincha kirdiz. -Iya, ikki yarimda o‘zlari nima qilayotgandilar?! -Men...men haligi... ayy immmmm. -Nima qildi. Qani ko‘raychi. Barmog‘ini kesib olganini ko‘rib tez turdimda atrofida parvona bo‘la boshladim. Sizib chiqayotgan qonni o‘ylamay so‘rganimda esa "ayy" degan sas qulog‘imga qandaydir ehtirosli bo‘lib kirdi. Boshimni ko‘tarib qarasam Durdonning yonoqlari biroz qizargan. -Uzr aka sizni ovora qildim -Nima balo qoningda zahar miqdori ko‘payganmi? Anchadan beri hech kimni chaqmadingmi? Xaxaxa. -Yo‘q sizni kutdim... Unga yalt etib qararkanman, ko‘zi namlanganini sezdim. Yig‘layotgan farishta naqadar chiroyli bo‘lsa ham uni baribir Durdonaga o‘xshatardim. Shunda meni hislarim na akalik mehri, na hirs emasligini tushundim. Uning ayollik latofatiga shaydo bo‘lib oshiq o‘z mahbubasiga qaragandek boqardim. Beixtiyor ko‘z yoshini sidirib tashlash uchun hozir kesilgan barmog‘ini etganda qo‘lini ushladimda yaqin kelib ko‘zining yonidan bo‘sa oldim. -Eee aka qo‘yvoring-deb yugurib ketgan qiz endi hayotim mazmuni ekanligini tushundim. Mendan 4 yosh kichik, singlimdek bo‘lib qolgan xolamni qizi endi beg‘uborim edi. Sizni kutdim degan gaplarida esa olam-olam ma‘no bor edi. Ko‘z yoshlari sayoqligim uchun qilinayotgan 16 yoshli qizning rashki, odobi, mehribonligi, bularning bari shunchalik yoqimli edi... Tunda. Telegramda qizg‘in bahs. -Eyy vaysaqi asabimga tegmagin kim u Shahnoz, men unaqasini tanimayman. -Shunaqami. Uydan chiqib ketayotganizda hali uxlamagandim. Sizga tel bo‘ldi. Derazam oldida "Ha Shahnoz boryapman jonim dedizku(yig‘lagan smayl) -Iya, nega yig‘layapsiz yaxshi qiz. Nima bu rashkmi??? -Eee boringee. Qanaqa rashk axmoq. Agar bo‘lajak kelinoyim men o‘ylagan mahalla boshidagi Shahnoza bo‘lsa sizga achinganimdan jon kuydiryapman. -Xoxoxo. Shunaqami? Shunchalik jon kuydirganingdan qaytib kelgunimcha ko‘zingni uyqu eltmabdida!(qotib kulardim) -Ajab bo‘pti yaxshi dam oling "babnik". Yana 2 tunimiz bahs bilan o‘tdi. Uchinchi kecha ancha kelishib qoldik. Har xil mavzularda gaplashardik. -Yig‘loqi to‘g‘risini ayt kontaktingdagi Shahzod kim? O‘sha qiltiriqni yoqtirasanmi?! -Necha marta aytay sinfdoshim deb! -Ha mayli. Qara lekin rashkim yomon. -Aka sifatidami? ))) -Yo‘q! Oshig‘ing sifatida))) -Boringeee. Xayrli tun U telegramdan chiqib ketdi. Telefon qiziq narsada, yonma-yon xonada bo‘lsak ham tinmay xabarlashardik. Qitmirligim tutib, derazamdan oshib tushdim. Yozning iliq tunlari sabab uning ham derazasi ochiq edi. -Xayrli tun Durdona. -Tuf,tuf boringeee jinni uxlang. -Ooo, qayeringga tuflading deb kula boshlaganimda qorong‘ida paydo bo‘lgan sharpa derazani yopib qo‘ydi... Erta tong xush kayfiyatda uyg‘ondim. Ota-onamni ishga kuzatdik. Telefon qilib "parovoz" bilan bo‘ladigan ishga yana ham oydinlik kiritdim. Ikki kundan keyin imtihon. Uchrashadigan joyni belgilab, ketdim.Bugun kechqurun esa go‘zal visol meni kutayotgani yetti uxlab tushimga kirmagandi. Kunduzgi soat 3 larda uyga qaytib, xonamga qarab sudralib borayotgan edim. Durdonaning xonasidan o‘tarkanman, telefonga xabar kelganini bildiruvchi ohang yangradi. Dushda Durdona bo‘lsa kerak deb o‘ylamay uning xonasini ochdim. Quvvatda turgan telefon kodsiz edi. Telegramga bossam Marjona ismli qizdan xabar kelipti. -Sevgi ilohiy tuyg‘u dugonajon. U akam deb ko‘p siqilma chin yurakdan bir-biringizni sevsamgiz albatta baxtli bo‘lasiz. Xolasining o‘g‘liga tekkan hamma qizlar ham baxtsiz emas. Sening ham baxtingga ko‘z tegmasin. Bu xabarni o‘qib hushim boshimdan uchdi. Nahotki u ham azobda. Yo‘q bu muhim emas. Nahotki u ham meni... Hammomning eshigi ochilib yopilganini eshitib, telefonini joyiga qo‘ydimda xonamga chiqib ketdim. 4 soatlik vaqt uyqu bilan o‘tdi. Turib tashqari chiqsam ota-onam tayyorgarlik ko‘rishyapti: -Ha qayoqqa? -Bir qarindoshimizning bugun to‘yi aytgandimku senga bolam. Mayli ikkovlariz zerikmay o‘tiringlar. Ketishdi. Biz ovqatlandik. Gapirishga gap yo‘q. Yonma-yon televizor ko‘rayotganda men birinchi gap boshladim -Vaysaqi telingni berchi! -Ha aka birdan... -Qani tez ber. Sen qizni bir tekshiray! -Tavba ushlang deb telefonini berib biroz tumshuq qildi u. Lekin ko‘z qiri bilan qayerlarni titkilayotganimni kuzatayotganini sezardim. Men ham biroz aylanib ataylab telegram kirganimda u menga yaqinroq kelib, oyoqlarini ustma-ust qo‘ydi. Beparvolik bilan teliga tikilar, mening ko‘zim esa yaqinda 17 ga kiradigan "singlim" Durdonaning tizzasidan biroz ko‘tarilgan ko‘ylagidan ozi ko‘rinayotgan oppoq, bejirim sonlari yuqorisi ozgina ko‘rinsada durkun, tarang turgan ko‘kraklarida edi. Tikilib qolsam o‘ng yuzimga har xil nafas olayotgan qaynoq taft urildi. Bo‘lishi mumkin emas. U mendan... Nahot u xohlayapti?! Yashin tezligida quyilgan bu fikrimdan miyamga qon tepib, endi boshimni ko‘tarib g‘azabimni unga sochmoqchi edim, qo‘ng‘iroq ovozlar pichirlab yangradi: -Aka iltimos qo‘yvoring! Hushimni yig‘sam o‘zim bilmay uni belidan mahkam ushlab o‘zimga tortayotgan ekanman. Durdona esa titrab gapirardi. Mayin tabassum bilan uning yuzlariga yaqinlasha borib, peshonasiga peshonamni qo‘ydim. Burnim bilan kichkina burunchasini siladim. -Nima qilay Durdonam. Seni sevib qoldim. Ishqingda o‘zimni ham bilmayabman... -Men ham... Bu bir umrga arziguli oqshom edi. Lablar tutashdi. Qaynoq bo‘salarning o‘ziyoq lazzatlantirar, belidan tutgan qo‘llarim ehtiyotkorlik bilan xipcha bellarini erkalab silardi. Ohh bu lablar,yonoqlar, yuzlar,qovoqlar... bari meniki...barini erkalardim. Bo‘ynidan o‘pganimda u ihh deb boshimdan ushladi. O‘zi bilmay meni ko‘kraklari tomon cho‘ktirishni istar, men ham shoshmay o‘pib ko‘ylagini ko‘tardim. Faqat ich kiyimlarda qolgandi hayotim mazmuni. Endigi o‘pichlar qalqonsiz qilingan ko‘kraklarni erkalashdan tinmasdi. Ahh jonim ohhh haaa immm imm degan tovushlar nihoyat ozodlikka chiqdi. Endi tashna qalblarimiz chanqoq bostirish uchun tezlasha borishardi. Lablarim bir ko‘krakni o‘pib,yalab, so‘rar, bir qo‘lim sherigini g‘ijimlab uqalar, chap qo‘lim esa sonlaridan ezardi. Ahh hayotim immm deb hushini yo‘qotay degan Durdonaning amiga qo‘lim nihoyat qo‘lim borib tekkanida u ohhh deb baqirdida o‘zini bo‘sh qo‘yib ovozlarini yana ichiga yutdi. Ich kiyimini yechaman deganda unga jon kirib qo‘limni ikki qo‘llab ushladi-yu kerakmas deb iltijoli boqish bilan qarardi. Uni to‘nqayirib, oyoqlarini juftladim. Kiyimi ustidan amining chiziqlariga sonlari bilan ishqalanib rohatlana boshladim. Ohh ohh haah immmm yaaaa oh naaaa deb chiqarayotgan tovushlari kayfimga yana ham lazzatli tus berardi. Egilib yuzini burdimda u bilan o‘pisha boshladim. Bir qo‘lim belidan ushlasa ikkinchisi ko‘kragidan tortardi... Ota-onam keladigan vaqtgacha cho‘milib chiqqandik. Balki ehtiros or-nomusdan ustun kelgandir lekin bu sevgimizga hech qanday ta‘sir qilmadi. Qaytanga sevgimiz umrbod so‘nmas alangaga aylandi. Buni bir-birimizga cheksiz mehr bilan tikilayotgan kolzlarimiz ham aytib turardi... 5 yildan so‘ng oilamizga yangi a‘zo qo‘shilishini eshitganimda quvonchdan Durdonaning qornidan o‘pib yaratganga shukur aytdim. To‘yimiz bo‘lganidan uch oy o‘tib aytilgan bu xushxabar butun oilamizni shod etdi! Happy end!!!