-maraz, o'ldiraman sizni, og'rimaydi dudingizku, ayyy -mana, xoz tugataman, ozgina qoldi. -ayy, og'rivoti, oyijooon! -ana, bo'ldi, nega endi doim men qulog'inga zirak taqib qo'yishim kerak? O'zbek xalq latifalari turkumidan ******** Kuz!... Osmon musaffo! Ko'k yuzida suzib yurgan, eski uvada paxtaga o'xshash sarg'ish bulutlar bir zumda quyoshni ming ko'yga solyapti. O'z tanasidan arazlagan daraxt barglari, oltin tusga kirib sekin asta yerga to'kilmoqda. Toshkent ko'chalari gavjum, har kim qayoqqadir shoshgan. Qiziq odamzod nega bunaqa shoshqaloq-a? Nega doim qayoqqadir shoshib yuradi? Qachon qarama vaqt yo'q degani degan! Baland binolarning birida mayin musiqa yangramoqda. Musiqaga hamohang Nafisa ham yoqimli tovushlar chiqarib Dilshodning ko'nglini xushlamoqda. Yigitchaga bu qiz begona emas, har-har zamonda Nafisa va Dilshod o'zlarini quvontirib turishadi. Nafisa yoshi 25 larda oilasi bo'lmagach ijaraga uy olib bir o'zi yashardi. O'zi chiroyli, qomatlari ham o'ziga yarashgan, bellarida to'lg'onib turuvchi sochlari har qanday yigitni es-xushini olishi tayin. Dumaloq, olcha tishlaganday qip-qizil lablaridan bir marta bo'sa olish ilinjida yurganlarni ham sanog'i yo'q. Piyoladan xiyol kottaroq, oppoq va yumshoq, turtib chiqqan ko'kraklari qizga o'zgacha xusn bag'ishlardi. Dilshod ham qizni belidan mahkam quchgancha bo'yni aralash yelkalarini, erkalab tishlab tortar edi, qizning sochlaridan taraloyatgan yoqimli iforni to'yib-to'yib hidlagisi kelar, qizning badanini bir zumga ham xoli qo'ymasdan uning har bir joyini yeb qo'ygudek bo'lib tishlab tortar, qo'llari bn ezar edi. Qiz ham azbaroyi rohat olayotganidan ingrab yuborardi. Yigitcha tosh kabi qattiqlashib qolgan olotini qizning a'zosiga to'g'rilab sekin asta harakatni boshladi. Qiz ham ko'zlarini yumgancha ustki tishlari bn, ostki labini qattiq tishlab yoqimli tarzda ingrardi. Ipakdak mayin qo'llari bn yigitning anchayin baquvat va dag'allashib ketgan qomatini ohista silardi. Dilshod qizni juda ham avaylab, ohistalik bn o'z ishini bajarardi. Bir qancha vaqtdan so'ng yigitchaning harakatlari anchayin tezlashib qoldi, ich-ichidan xuruj qilib kelayotgan, vulqon misol tashqariga, ozodlikka intilayotgan "nimarsa"ni tashqariga chiqarish un harakatini tobora tezlashtirardi, bu holat qizga ham juda yoqib tushayotganday turli xil yoqimli tovushlar chiqarishni kanda qilmasdi. Bir necha bor qattiq harakatlardan so'ng yigitcha niyatiga yetdi va chuqur uh tortib bor gavdasi bn qizning ustiga yiqildi. Ikki yosh ayni damda juda ham baxtiyor edi, qizdan taraloyatgan nafis, mayin, ayni damda ishtaxani qitiqlab, dimog'ga yarq etib urulivchi ayol tarovati yigitni yana ilxomlantirib yubordi. U qizning yuz ko'zidan o'pa boshladi, sochlarini goh hidlab, goh qo'li bn o'ynardi, anchayin baquvat "oyoq son" larini qizning badaniga ishqalay boshladi. Qiz esa og'riqdanmi? Yoki lazzatdanmi faqat ingrardi. Qizning ovozi shu darajada mayin, shu darajada yoqimli ediki, Dilshod uning ovozining asiriga aylanib qolayotgandi. U qizning ehtirosdan taranglashgan ko'kraklarini qo'li bn hafsala bn eza boshladi, so'rg'ichlarini esa tili bn ohista yalab qizni yanayam ehtirosga berilishga majbur qilardi. Uning bu harakatlari xuddi yosh bolani qiliqlariga o'xshab ketardi. U yosh bolalarcha qizning ko'kraklarini tishlab tortardi. Goh sochlarini qo'li bn o'yar, goh qulog'idagi ziragini tishlab tortmoqchi bo'lardi. Bu harakatlar qizga ham maqul tushayotgan bo'lsada erkalanibmi? Nozlanibmi? Yigitning ko'krak aralash beliga ohista mushtlab qo'yardi. Bu orada yigitning "toychog'i" janga shay xolatda turishga ulgurgandi, Dilshod yoqimli xirslar og'ushiga tushib qolgandi, uning quvvati o'z-o'zidan oshib borardi. Quturgan buqa singari qizning oyoqlarini kerib asbobini qattiq kirgazib chiqaza boshladi. Qo'llari bn esa qizning soni aralash dumbalarini shapatilab urib qo'yardi. Bu xolatdan qiz ham rohat , ham tanasi azoblanardi. U qizning bir oyog'ini ko'tarib siltab si*a boshlagandi, qizning ko'zlarida yosh aylana boshladi. U shu zaylda 3-4 daqiqa nafsini qondira boshladi, ozgina fursatdan keyin esa qizning oyoqlari qaltiray boshladi, u oyoqlarini yigitning belidan chambarak qilib o'tkazib oldi-da, Dilshodning bo'ynidan mahkam quchoqlab oldi, tanasi bo'shashib ko'zlari kirtaydi, allaqanday xunuk tarzda iljaya-iljaya qo'llarini bo'shatdi. Dilshod bu holatdan na xayojanlandi, na hayratlandi chunki u ayollarning bo'shanishini birinchi marotaba ko'rayotgani yo'q! Qizning qarshiligiga qaramasdan u yana suykala boshladi. Uning qaynoq lablaridan o'tli bo'salar ola boshladi. Tili bn uning tilini o'ynardi. Qiz juda ham toliqqan bo'lishiga qaramay bunday olovli nafas ila hadya qilinayotgan o'tli bo'salarga javob qaytara boshladi. Ikki jism yana harakatlanib xuddi ikki magnitni bir-biriga yaqinlashtirganda bir ikkinchisini o'ziga yopishtirib olgandek bu ikki tana ham bir butunga aylana boshlagandi. Qizning ustida yigit undan tinmasdan bo'salar olar, qo'llari bn esa uning badanlarini ezib zavqlanardi. Nafisa ham bu holatdan ham zavq ham rohat olib tanasidagi og'riqlarni unutishga ulgurgandi. Xonada esa hamon o'sha sokin musiqa yangrar, ikki yosh bir maromda o'zlarini xursand qilar, Nafisa tinmasdan ingrasa, Dilshod jonim, asalim deb uni erkalardi. Ikkovlari ham behold va bemajol yotib qolishdi. Qora tun zulmidan xalos bo`lgan quyoshning zarrin nurlari zamin uzra tarqala boshlaganda ham bu ikkisi dong qotib uxlardi. Soat 10 ga yaqinlashib qolgandagina Dilshod ko`zlarini erinibgina ochdi va stol ustidagi tefefoniga qaradi-da to kurgan odamdek seskanib tushdi. Naqt 37 marta qo`ng`iroq bo`libdi. Hammasi uyidagilar kecha hech kim xalaqit bermasin deb telefonini bez zvuk qilib qo`yganini esladi va uyidagilariga nima deb bahona to`qishni o`yladi. Bahona esa tayyor og`aynisikida ziyofat bo`lgan va u shu yerda tunab qolgan. U shosha pisha ustboshlarini kiydi-da tashqariga otildi. Uyga kirib kelarkan ostonada dadasini nimarnidir gapirib turganini eshitdi. Uyga kirib kelganda esa savollar yog`ila boshladi. -xosh yigitcha, bus afar qaysi o`rtog`ingizdikida ziyofat ekan dedi Jasur aka qoshlarini chimirib xuddi o`g`lini ta`zirini bermoqchidek. -anu, Saydali o`rtog`imni kecha tug`ulgan kuni edi, shunga borudim kech qolib ketdik, keyin kursdoshlar o`sha yerda qolishga to`gri keldi. -Qaysi Saydali? - dedi Kasur aka jiddiy ohangda - anuv-chi, yunusobodlk -biz ham yunusobodda turibmiz, yunusobodda nechta Saydali borligini bilasanmi? -ha, haligi kuni o`zi ham keludi-ku, -hmm, o`shalarnikidamiding? –dedi Jasur aka kulib -haaaaa, o`shani tug`ulgan kuni ekan, dedi Dilshod yolg`oniga ishontirganing xursand bo`lib. -U, o`rtog`ing yilda emas-ku bir oyda necha marta tug`uladi o`g`lim? -iya, nega unaqa devos, u aslida 25-sentabrda tug`ulgan lekin biz uni har oyni 25 chi kuni uni tug`ulgan kuni bilan tabriklagani boramiz, chunki har oyni 25 chi u 1 oylikka koota bo`ladi-de adajon, nima qilib endi o`rtoqlarim bilan o`tirib tursak? Bo`lmasam “Daverniya” dan chiqi qolamanda deb shirin gaplar gaplar bilan Jasur akani bir balo qilib shu yolg`onlarga ishontirdi. Kunlar shu zaylda o`tib borardi, Dilshodning ko`nglini esa allaqanday g`ashlik qamrab olgandek edi go`yo unga hamma narsa yetarli biroq nimadir kamlik qilayotganga o`xshardi, hamma do`stlarini sevgan qizlari bor, ular bilan parklarga, uchrashuvlarga chiqib ko`ngilarini chog` qilishadi, Dilshodni esa na yoqtigan qizi na dardalashadigan kimsasi bor edi. Eng yomon narsalardan biri kimgadir daringni aytging yoki kim bilandir dildan suhbatlashishni xohlagan payting yoningda o`shanday odamni yo`qligi bo`lsa kerak manimcha. Dilshodning ham kunlari ana shunday mazmunsiz va nursiz o`tayotganga o`xshardi, uning kun tartibi deyarli bir xil ertalab turib o`qishga boradi, o`qishdan to`g`ri uyga, har-har zamonda o`rtoqlari bilan o`tiradi yoki Nafisani oldiga boradi. Hayot u un zerikarli tuyulayotgan edi, zu zaylda kunlar o`ta boshladi. Kuz ham tugab qilichini yalong`achlab qish kirib keldi. Qish negadir o'lim tushagida yotgan bemorga o'xshaydi, chirana chirana oxiri jon bergan bemor singari quyosh ham nurlarini erinibgina socha-socha bulutlar ortiga berkinadi, zamin xuddi kafanga o'ralgan mayyit singari oqlikka burkanadi, shunday kunlarning birida Dilshod o'rtoqlari bn kecha kelishganidek foxishaxonaga borishga qaror qildi. Ular doim ham emasku biroq, har-xarda “Erkakchilik” deb shunaqa joylarga borib turishardi. Baland-baland binolar orasidan yurib borisharkan bu do`stlarning miyasida faqat bir fikr bor xalos. “Men qizni charchatamanmikan yoki qiz manimi?” kerakli manzilga borishgadan keyin “Mama Roza” ularga narx navoni aytib kvartira manzilini aytdi. Dilshod esa eng qimmat Durdona degan qizning oldiga kirishini aytganda birga kelgan do`stlari unga ham havas ham xasad bn qaragan bo`lsa ajab emas. Chunki 50$ berib dam olishni har kim ham o`ziga ep ko`rmaydi, biroq Yigitcha bunday narsalar oldida pulga qarab o`tirmaydi. Xullas u 2 qavatga ko`tarilib shundoq o`ng qo`ldagi, zangori, did bilan bezatilgan eshik qo`ng`irog`ini bosdi, bir oz muddat o`tgach ichkaridan yoshi 23 larda, o`rta bo`ylik, sochlari tim qora, gilos tishlaganday lablar anorday qip-qizil yanoqli bir qiz ochdi. Qizni ko`rgan Dilshod biroz esankirab qoldi, u qizni bunchalar chiroyli va Xushqomat deb o`ylamagan bo`lsa kerak. -Assalomalekum, xush kelibsiz,- dedi qiz tavozelik va o`ta yoqimli ehtirosni qo`zg`atuvchi ohangda -voalekum assalom, xush vaqt bo`ling dedi yigit biroz uyalibroq Ular birin ketin uyga kiriib borishdi, xonalar nihoyatda ozoda, romantic musiqa yangrab turibdi, ular xonaga birin ketin kirib borishdi, biroz suhbat qurishdi, qiz ham juda samoimiy va ochiqko`ngil ekan, vaqt hali ancha bor, u soatiga qaraganda endi kechki sakkizdan otgandi qizning sho'x shaddodligi Dilshodni unga bo'lgan qiziqishini yanada oshirib yubordi, ular gap bn bo'lib ancha vaqtni o'tkazib yuborishdi qiz bu xonaga nima un kirganini ham unutib yuborgandi, O'z navbatida yigitcha ham qanday qilib bundan go'zal qizga qo'l tekkazishga hayron-u, lol bo'lgancha uning gaplariga mahliyo bo'lib o'tirardi, keyin nima bo'lasa bo'ldi deb qizni sharta ko'tarib spalniga yo'l oldi, xonaga kirgach qizni sekin bag'riga tortdi, qo'rquvdan titrayotgan angishvonadek lablariga lablarini bosdi, qizdan taralayotgan muattar, xushbo'y hidga mast bo'lib uning labini bir zumga xoli qo'ymasdi. Xuddi bol so'rayotgan asalaridek qizning labini so'rib tortardi. Qizning nisbatan kichkina lekin tortilib taranglashgan ko'kraklarini g'ijimlay boshladi, futbolka halaqit qildi shekili bir zumda qizni futbolkadan ozod qildi, oppoq lifchiklari orasidan "eplasang ushlab ol" deb turgan ko'kraklari ko'rinib turardi, u sekin qizning ko'kraklarini qattiqroq eza boshladi, qiz ham rohatdanmi, og'riqdanmi ko'zlarini yumib olib yoqimli ingrardi, Dilshod ham yangi tug'ulgan go'dak misoli qizni ko'kraklarini ema boshladi. Qizning ko'kragini tortib, tishlab, ham rohatlantirib ham azob berib so'rardi... Bir ozdan keyin u bir qo'lini qizning shimiga qarata yo'naltirdi, u qizni shimini yecha boshladi, ozgina vaqt o'tgach qizni onadan yangi tug'ulgan kabi kiyimsiz qilib o'zi ham bu orada ortiqcha kiyimlaridan xalos bo'ldi. Qiz esa sutga cho'milgandek oppoq tanasini ko'z ko'z qilib yoqimli ingrab yotardi. Bu xolatdan Dilshodni xirsi yanayam jo'sh urib o'zini qizning ustiga tashladi, qizning lablaridan tishlab, ko'kraklarini ezar, yuz ko'zlaridan tinimsiz o'pib mayin, tim qora sochlarini oxista silardi. Bu orada uning asbobi taranglashib tortilib, qattiq bo'lishga ulgurgan edi, sekin qizning oyoqlarini ikki tomonga yirib asbobini qizning pastki a'zosi atrofida aylantira boshladi, sekin sekin tiqa boshladi, qizni ko'niktirib keyin oxirigacha tiqib kirgaza boshladi, u bu xolatdan shu qadar rohat olardiki buni so'z bn tariflab berish qiyin, o'z navbatida Durdina ham bunday rohatdan yoqimli ovozlar chiqarib Dilshodni kuchiga kuch qo'shardi... 15-20 daqiqacha aloqadan keyin yigitni ichidan yoqimli bir nima otilib chiqa boshladi, Dilshod oox, deb bir oz muddat qotib qoldi, keyin yana qizning lablaridan o'pa ketdi, ko'kraklarini, dumbalarini g'ijimlay boshladi, endi qizni oyoqlarini belidan o'tkazib olib sika boshladi, ham sikar ham qizning lablariga lablarini bosib shirin bo'salar olardi, u aloqa qilgan sayin to'ymasdi, qizning badanlarini o'pib uning sochini xidlab silardi, u har safar asbobini chuqur botirar ekan qizning beli ko'tarilib g'alati lekin odamga xush yoquvchi ovozlar chiqarardi. Bir payt qiz Dilshodning bo'ynidan maxkam quchoqlab o'ziga tortdi, yelkasini tishlab olgancha badani titray boshladi, bu xolatni ko'raverib ko'zi pishib ketgan yigitcha unin bo'shanishiga halaqit qilmasdan jim turaverdi... Bu aloqadan har ikki taraf ham rohat qilishdi, ular o'pishib to'ymasdi, toychog'i uxlab qolgani ko'rib uni turg'azishga harchand urinmasin buning uddasidan chiqa olmadi va yana qizning badanidan o'pib uni g'ijimlay boshladi, kichkina piyoladay, lekin tarang ko'kraklarini goh emib goh tishlab tortib, bazan esa qo'li bn shu qadar qattiq g'ijimlab ediki qiz og'riqdan baqirib yuborardi. Ular shunda lahzalar bilan tunni o`tkazishdi, ertalab esa negadir bir narsadan ranjiganday, ko`nglini yana o`sha allaqanday g`ashlik qamrab olgan DIlshod beholgina o`rnidan turdi, yuvinib, uyi tomon ravona bo`ldi. Dilshod ko`chaga chiqdi, odamlar ancha siyraklashgan aftobuslarda ham odamlar uncha ko`p emas, havo musaffo, U to`yib to`yib nafas oldi-da uyi tomn ravona bo`ldi. Yo`lda esa qiz bilan o`tkazgan lazzaltbaxsh lahzalarini eslab borardi. Bir dam bo`lsa ham yana o`sha damga qaytishni istadi. Lekin qaytishga endi kech edi, hali o`qishga boorish kerak bugun yakshanba ertalab yana o`sha eski hammom eski toz. Instga bor u yerdan ishga hulas kunlar bir Hilda zerikarli o`tardi u uchun go`yo. U uyga kelib oila a`zolariga hayrli tun tilamasdan xonasiga kirib ketdi. Uning hayolini hali ham Durdonada edi… Ertalab u ko`zlarini ochganda soat allaqachon o`ndan o`tgan edi, allaqanday noxush kayfiyat uni anchadan beri qamrab olgani uchunmi, yana xafsalasizlik bilan o`rnidan turdi, soatga qarab chuqur uh tortdi,ochiq derazadan quyoshning iliq u uchun esa shafqatsiz nurlari tushib ko`zlarini qamashtirar, shuning uchun bo`lsa kerak badbo`y xiddan jirkangan kishidek ko`zlarini qattiq yumib, kafti biln og`zini berkitdi. Ertlabki nonushtani ham qilmasdan o`qishga otlangan Dilshodni o`sha qandaydir yoqmsiz, g`alati, allaqanday tushunarsiz va g`amgin xislar qurshab olgandi. Nima uchun bunday bo`layotganiga o`zi ham hayron edi. Chunki unda hamma narsa yetarli ota-onasi, aka-ukalari, bitta opasi ham bor o`zi esa chiroyda hech kimdan qolishmaydigan suqsurdekkina yigitcha edi. Lekin hech bir qiz unga tuzukroq ya`ni umrini oxirigacha bir yostiqqa bosh qoyadigan darajada yoqmasdi. Balki shunday qizni uchrata olmaganidan shunday o`zi orzu qilgan qizni hali uchratmaganidan uning ko`ngli bunchalar g`ash bo`layotgandir. U shunday poyonsiz hayollar kemasida alaqanday g`amgin orzular ummoniga g`arq bo`lib ketayotgan edi. U o`zi o`qiyotgan institut qarshisida taqqa to`xtadi. U ko`chani nargi tarafiga qarab uzoq qarab turdi, u shu damda ko`chaning u yuzida kimdir unga intiq bo`lib kutib yurishini juda ham hoxlardi. Qaniydi u hozir kelib qolsa, bu qanchalar tabiiy va ajoyib bo`lardi, unga ko`chaning nargi betide turganda ko`zim tushadi, ishqilib kechikib qolmay deb ko`chaning bu tomoniga o`tmoqchi, u shunchalar go`zal, latofatli, shunchalar tentak va ehtiyotsiz, men uni deb qo`rqaman, yuragim xovliqadi, hapqiradi, unga zo`r berib, xayojonlanib ishoralar qilaman, shoshma, xovliqma. Jinni, tentakvoy, ana qara mashina keyabdi meni kutib tur xozir o`zim yoninga uchib o`taman, odamlar ko`p hamma yoqda lekin sen! Sen yolg`iz mening baxtu iqbolmini o`zing bilan olib yurasan, shunda u menga qarab tabassum qilib qo`yadi, axir u yizimga qarab barcha so`zlarimni o`qib oladi-da. O`shanda men undan oldinroq ko`chaning nargi betiga uning oldiga chopib o`taman. Men o`zim uchun qo`rqmayman, chaqqonligimni bilaman, chopib o`tib uning qollaridan shartta ushlab olardimda ko`zlariga tikka qarardim. Ko`zlarida o`zimni ko`rgach o`zimni dunyodan eng baxtiyor odamlarr qatoriga qo`shardim. U shunday xayollar og`ushida qanday qilib asflat o`rtasiga chiqib qolganini bilmasdi uning xayolida orzuyidagi xurliqo ko`chaning u yuzida o`ziga chorlab turardi. U esa tentaklarcha hech narsaga qaramasdan hatto bir nechta mashinalarning uzoq signal chalishlariga ham quloq solmasdan ko`chani kesib borardi. Go`yoki ko`chaning u tomonida orzuyidagi qiz uni tinimsiz chorlab turibdi. Uning dunyoqarashi boshqalarnikidan butunlay farq qilardi, unga hamma qizlar ham yoqavermas, fikrlashi ham boshqa tengqurlaridan ancha yuksakroq edi. Shuning un bo`lsa kerak uni instda ham, ko`chada ham, mahallada ham boshqacha ko`rishar, hattoki ismini toq etmasdan hamisha Dilshodbek deb chaqirardi, faqatgina bir necha rus og`aynilari Dima deb chaqirar va bundan u hech ham xafa bo`lmasdi... Mashinalar quloqni qomatga keltirar darajada signal chalib yo`l o`rtasida ketayotga yigitni ogohlantirar, uni urib yubormaslik uchun rolni goh chapga goh o`nga burib yaqinlashib kelayotgan halokatni oldini olishga harkat qilishardi… “paaap, piiip, diiiiiid”… “boooom” darxol tez yordam mashinasi chaqirildi, avtohalokatka uchragan yosh yigitni markaziy shifoxanaga olib ketishdi… “Jarrohlik stolini tayyorlanglar” “2 mg anti teraksin” “ yurak urishi meyorlashyabdi” “suniy nafas olish uskunasini ulanglar! Bo`linglar imilamanglar,” boshladik vaqtni ketkazmaylik darxol poperatsiya qilishimiz kerak. Operatsiya xonasida mana shunday gaplar jaranglardi, oq halatlik haloskorlar bir mushtipar onani, bir mehribon otani “farzand dog`i” dek mudhish falokatdan asrab qolish un qo`llaridan kelgancha harakat qilishardi… operatsiya oz emas ko`p emas 3 soat davom etdi. Biroq uni ahvoli hamon og`ir edi u nihoyatda ko`p qon yo`qotgan, o`ng oyog`i singan, qovurg`alaridan ham ayrimlariga jiddiy shikast yetgan edi. Xona tashqarisida esa uni bir go`zal qiz kutib turardi. Ko`zlari qorquvga to`la, nozik barmoqlari bilan maxkam siqib olgan oppoq ro`molchasi ko`z yosh artilaverganidan jiqqa suv bo`lib ketgadi. Uning tanasi behol va bemajol, hattoki tik turishga ham kuchi yetmasdan oyoqlari dir-dir qaltirab turardi. Shu damda unga hech kim, hech narsa taskin bera olmasdi, uning hayoldia faqat bir fikr bor “nahotki men odam o`ldirib qo`ydim, nahotki men endi qotil degan tamg`ni peshonmga bosib yursam? Kim? Kim degan odam bo`ldim” uning hayolini mana shunday yomin hayollar cahnalgan lentadek g`ir-g`ir etib o`tardi. Nihoyat operatsiya xonadan bosh vrach chiqdi, uning chiqanini ko`rgan qiz shoshgancha uning yoniga bordi, -doktor, doctor uning, anavi hozirgina operatsiya qilgan bemoringnizning ahvoli qanday? Yashab ketadimi? Tuzukmi? Yashaydimi? Qizning bo`g`ziga nimadir tiqilib gapirolmay qoldi, uing shaxlo ko`zlari jiqqa yoshga to`ldi. Ertalabki shudring tomchilaridek, marjon-marjon o`z yoshlar qining olmadekkina dumaloq yuziga oqib tusha boshladi. -tichlanib oling singlim deb gap boshladi doctor. –hozircha hammasi joyida lekin yashirmayman benorni axvoli u qadar yaxshi emas, unga zudlik bilan qon kerak, chunki bemor juda ham ko`p qon yo`qotgan, buning ustiga operatsiya ham onson kechmadi unga zudlik bilan qon quymasak axvoli yana ham og`irlashishi mumkin. Hozir u narkoz tasirida uxlayabdi bir necha soatdan so`ng o`ziga keladi shuning un vaqtimiz juda ham oz. qiz yoshga to`lgan ko`zlarini rumolchasi bilan artib beihtiyor “man men! Men qon topshiraman, kerak bo`lsa hamma qonimni olinglar, faqat shu yigitni saqlab qolinglar iltmos:” deb yuborganini ham bilmay qoldi. U nima uchun bu gaplarni aytdi bunday fikr unga qachon keldi buni o`zi ham bilmay qoldi. -Sizni to`g`ri tushundim - dedi doctor salmoqlab, biroq hammaning ham qoni to`g`ri kelavermaydida, avval tinchlanib oling keyin esa anu hamshiraga aytsangiz sizning qon guruhingizni anqilayd, ha etgancha bu yigitcha sizga kim bo`ladi? Bu savoldan qiz ilon chaqqandek seskanib ketdi, -bu! Bu yigit… haligi… hech… - mayli mayli dedi doctor qizni hijolatga solmaslik uchun siz o`zingizga kelvoling avval Bir ozdan keyin bir hamshira kelib qizni maxsus xonaga boshladi u yerdan qizdan qon olishdi baxtga qarshi qizning qoni yigitninkiga mos kelmadi, nima qilishni bilmay qolgan qiz o`zini qo`yarga joy topa olmay qoldi. “nahotki? Nahotki endi u? yo`q. yo`q bunday bo`lishi mukin emas, u o`lishi mumkin emas” derdi u tinmasdan o`ziga o`zi. Bu vaqt ichida Dilshodning ota-onasi ham bu mudhish voqeadan habar topib kaslaxonaga yetib kelgan otasi uning axvolidan habar topib unga o`zi qon bergandi. Eshik oldida tinmasdan ko`z yosh to`kib o`tirgan, qovoqlari yeg`layverganidan bo`lsa kerak shishib ketgan bu qizni ko`rib dastalb yigitning ota-onasi “Dilshodning sevgan qizi bo`lsa kerak” deb o`yladi. Uni ovutish un Maqsudaxonim (yigitning onasi) -qizim boring endi Dilshodbekning axvoli ancha yaxshi, yaqinda palataga olar emish ertalabdan beri tuz ham totmabsiz, bu yerda o`tirishdan foyda yo`q, ko`rgilik ekanda endi nima ham qila olardik, hayriyat hech operatsiyadan yaxshi chiqbdi, boring endi siz ham ozroq dam oling uyingnizdagilar ham xavotir olishyotgandirlar ularni ham havotirga qo`ymang. Dedi onalarcha mehribon va samimiy ohangda qiz ham hech narsa demasdan o`rnidan turdi, turdiyu hamma narsa aylana boshladi bir necha qadam yurib oyoqlaridan mador ketdi, o`z tanasi o`ziga og`rlik qilib yerga yiqildi. Qayerdandir bir chapdast yigit yetib keldi qizni ko`tarib unga yordam ko`rsatish un maxsus xonaga olib kirdi. Bir nechta tinchlantiruvchi ukollardan so`ng qiz o`ziga keldi, Keldi-yu birinchi so`ragan narsasi yigitning axvoli bo`ldi, hamshira unga Dilshodning axvoli yaxshilgini, barcha xavf xatar ortda qolganini aytib qizni tinchlantirdi. Bir necha xaftalik muolajardan so`ng Yigitcha ham ancha o`ziga kelib qoldi, biroq shu bir necha xafta tortgan azoblarini u dushmaniga ham ravo ko`rmasa kerak, endilikda u butunlay o`zgargandi, “Zino” eng yomon narsa ekanligini u endi tushunib yetgandi. Endi u umuman bunday bemani ish qilmaslikka o`ziga o`zi vada berdi, shu bir necha xafta ichida qanday og`riqlaru azoblarga duchor bo`lgan bo`lsa hammasi shu kasofat nafsni orqasidan kelganini Dilshod endi tushunib yetdi, bu orada u o`zini urib yuborgan qiz “Shaxlo” bn ham yaqindan tanishib oldi. Manimcha Muqimiy aytganlaridek “So`zni Muqiymiy qilmoq etmak tamom, Mazasi o`lmas uzun ersa kalom”deganlaridek qisqaroq qilganimiz ma`qul hikoyamizga xozircha shu yerda yakun yasaymiz, qolgan voqealar rivojini nasib qilsa keying bosqichda davom etiramiz  (Axir yaxshi niyat yarim mol deyishadi-ku ) Siz aziz o`quvchilarga esa rahmatlar aytib qolamiz, doim omadlar yor bo`lsin. Agar hikoyamiz sizga ozgina estetik zavq bag`ishlay olgan bo`lsa bunda biz o`zimizni nihoyatda bahtiyor sanagan bo`lardik.Hikoyaga nisbatan fikr-mulohazalaringizni biz bilan baham ko`rasiz degan umiddamiz, hamisha omad siz va bizni also tak etmasin, Chuqur huramat va ehtirom ila DoMiNo