Mana yana bir ajoyib kun boshlanmoqda, yana bir ajoyib tong. Men esa ösha qadrdon internet klubga oshiqmoqdaman. Va nihoyat yetib keldim, zinadan kötarilib ohista eshik tutqichini tortdim, eshik qulf!? Kimdir eshik ortidan eshikni ochishini ma'lum bir sonyalar yuragim intizorlik bilan kutdi. Ammo hech qanday sado yöq, zinadan tushdim va internet klub oldiga omonatgina örnatilgan, rangi öchgan örindiqqa borib ötirdim. Soat 7 ham bölib qoldi, ammo Farangiz opadan darak yöq. Telefonimni qölga olib uning raqamini teraman, javob yöq. Bugungi mag'lubiyatdan söng, ozroq yugurishga qaror qildim. Shu tört oy ichida birinchi marta yugirishim edi. Chamasi yarim soatlar yugurganimdan söng, telefonimga xabar keldi: "Jonim, endi biroz muddat uchrasha olmaymiz, men seni sevib qoluvchi Farangiz". Tushunarli, uning erini deb bizning visol onlarimiz oldin qisqardi, ana endi tamom. Har kuni uni körish ilinjida internet klubga kelardim, mana oradan 3 hafta ötibdi ham-ki undan na bir xabar bor, na bir belgi. Bugun ham har kungidek soat 00:00 larda uxlashga yotdim. Telefonimning ovozi uyqimdan uyg'otib yubordi, begona raqamdan xabar kelibdi: " bu men Farangizman, yangiligim bor yangi raqam oldim, ammo faqatina bu emas, erimning döstlari uni Turkiyaga ishlashga chaqirishayapti ertaga soat 21:00 da samolyotda Turkiyaga uchib ketadi, indingacha xayr". Men bu xabarni eshitib qanchalik xursand bölganimni bilsangiz edi, xursandligimdan ovozim boricha baqirgim keldi, lekin uydagilarni uyg'otvorishdan chöchidim. Bu xabarni eshitib közlarimga uyqu kelmadi, bu kecha umrimdagi eng uzun kecha böldi desam, adashmagan bölaman. Mana nihoyat tong otdi, quyosh özining zarin nurlari bilan artofdagi qorong'ulikni uloqtirib tashladi. Uning eri kelgunicha, u bilan vaqtni unumli ötkazishni öylardim. Yoz bölgani uchun, uydagilarga döstin Botir bir oyga toqqa dam olishga taklif qilganini aytib, ruxsat oldim. Farangiz opa bilan körishishga sabrim chidamas edi, uning qaynoq lablar, misoli qordek oppoq badanlari, moviy dengizdek közlarin juda sog'ingandim. Men unga uydagilardan ruxsat olganimni allaqachon aytgandim. Tushlikka yaqin undan yana bir xabar keldi: "buyumlaringni yig'ishtirib biznikiga kel, bir rejam bor". Men buyumlarimni yig'ishtirib, uydagilar bilan bir oyga xayrlashib ularning uyi tomon yöl oldim. Va nihoyat yetib keldim, eshik qöng'irog'ini bosdim. Ichkaridan Farangiz opaning "hozir" degan ovozi eshitildi. Eshik qulfi ochildi, eshik ortidan Farangiz opa chiqib keldi, agar köchada bölmaganimizda edi hoziroq uning vaslidan bahramant bölardim. Kel ichkariga kir deya men ichkariga chorladi, uning ortidan ergashdim, divanga ötirishga taklif qildi. U kalta qizil gulli, qora köylakka kiygandi, ötirganida köylak faqatgina uning kötinigina yopardi. Köylak oldi ochiq, kökrak ariqchasini bemalol körish mumkin edi. Uning chiroyli sonlari, közni qamashtiruvchi kökraklarini körib ehtiroslarim junbushga keldi va unga yaqin kelib oyoqlari tomon qöl chözdim. Yöq, hali erim ketgani yöq u dushda dedi. Men unga nega unda chaqirding deb ishora qildim. U bölsa menga közini qisib qöydi. Eri dushdan chiqdi va men bilan xuddi tanishidek sörashdi, men hayratdan yoqa ushlab qoldim. Soat 8 lar atrofida uning eri uyni tark etishga taraddudlandi, ketor chog'ida esa menga Hayotbek ukam opangni ehtiyot qil dedi. Eri ketgach Farangiz opa menga barchasini aytib berdi, uning aytishicha meni unga tog'asining ög'li deb tanishtiribdi va u yöqligida uy ishlariga qarashib yurushimni aytgan. Hammasi tushunarli, ayol kishining makri qirq tuyaga yuk böladi deb bejizga aytishmagan ekan. Eri ketgach, biz uyga kirdik, uni kötarib oldim, u bölsa meni böynimdan qattiq quchib olgandi, uni kötarib yotoqxonaga olib kirdim. Va krovat ustiga yotqizdim, yoniga özim yotdim, nihoyat visol onlari. Bir qölim bilan uning sochlarini, bir qölim bilan uning sonlarini silashni boshladim, u bölsa menga jijmayib boqar edi. Ohista qaynoq lablaridan bösa olardim, navbat uning kökraklariga yetdi, bir qölim bilan kiyimi ustida kökraklarini ezardim, bir qölim bilan kötlarini ezardim. Ön daqiqalik visol bösalaridan söng uning oq badanini tösib turgan qora kuylagini yechib tashladim. Ichidan hech nima kiymagan ekan. Uning momiq va oppoq tanasi meni oxangrabodek öziga tortar edi. Uning böyinlaridan öpa boshladim, bu unga juda ham yoqardi. Söng pastroqqa tushib uning kökraklarini öpa boshladim, uchlarini tishlab tortardim, qöllarim esa uning kiltorini mayin uqalardi. Men shoshmasdan harakat qilardim, chunki vaqtimiz yetarli edi. Özim ham yechinib, u tomon yanada yaqinlashdim, uning nozik oyoqlarini ikki yonga surdim va asbobimni uning omiga ishqalab boshladim, yana ösha sözlar: "Hayotbek, jonim qiynamasangchi". Shundan söng asbobimni oxirigacha tiqib yubordim, u kayfdan immmm, ayyyyy singari tovushlar chiqarar edi. Uning omi xuddi oldingdek issiq va tor edi(menimcha erining asbobi kichkina yoki shu uch hafta ular birga bölishmagandi). Bu safar ön daqiqaga bormay ikkimiz ham böshandik. (Davomi bor...)