Katej... Chiroqlar xonani nim yoritib turar edi. Yig'ishtirilgan stol atrofida, Ben va Emma suhbatlashib ötirishardi. Ortiqcha maqtov, hushomad, erkalash sözlarisiz suhbat, ikki sevishgan uchun ayni muddao edi. Ular har qanday holat, uchrashuv yoki ehtiroslarga töla kechadan ham, yuzma-yuz suhbatni hush körishardi. Bunday suhbat taklifi, odatda Bendan chiqar e di. U har-xil mavzu va savollar bilan, suhbatdoshini zeriktirmaslikka harakat qilardi. Hozir ham, Ben özining kelajak orzulari va amalda qilayotgan ishlari haqida gapirib ötirardi. -... Shunday qilib, bu ishni ham tez kunda tugatamiz. -Yaxshiii! Bir özing mustaqil ishlashni eplayotgan bölsang hursandman! -Rahmat! Ular maroqli suhbat qurib ötirishsada, yotoqxonadan kelayotgan ovoz asablarini öynardi. Ben ham endi gapiray deganda, Keytning baland ehtirosli ovozi gapini bölar, ora-oradagi chinqiriqdan esa, noqulaylik sezardi. Xuddi yosh bolalardek, ehtirosli ovozlarni eshitib, bir-birligiga zimdan nazar solib qöyishardi. Bu holat Benni chinakamiga noqulay ahvolga solar edi. Emma esa, eshitilayotgan ovozlardan goh ehtiroslanar, goh noqulaylik sezardi. Bu tovushlar, uni oyoqlarini avtomatik ravishda qimirlatar, tizzalarini bir-biriga ishqalar edi. Uning faqatgina oyoqlarida emas, balkida yuzlarida ham özgarish bölar, pastki lablarini tepa lablari bilan tösib olardi. Bu harakatlarini iloji boricha Benga körsatmaslikka harakat qilardi. Kör yoki göl emaski, Ben bu özgarishlarni körmasa, sezmasa! Ben qiz harakatlarini tög'ri tushunib, döst sifatida bölsa ham, nimadir deyishi kerakligini tushundi. -Parvo qilma Emma? -Tushunmadim, nimaga? -Tovushlarga! Keyt özi shunaqa, köp hayajonlanadi. -Haa. Meni bir savol qiynayabdi Ben?! -Hösh?! -Menga ham shunday shartlar tushadimi? -Qaydam, balki boshqacha shart tushar! -Mmmm. -Emma bosh chayqab, mung tortib qöydi. Shu payt, yotoqxonadan kelayotgan tovushlar birdan töxtadi. Suhbatdoshlar bu "yaxshi" holatdan söng, zimdan bir-birlariga qarab qöyishdi. Köz-közga tushgach, uyalganday boshqa yerga qarab olishdi. Tovushlar töxtagani bilan. Emmaning ehtirosi hali töxtamagan, joy-joyida edi. Uning ehtirosi borgan sari kuchayib borardi. Oyoqlari huddi kuyayotgan odamday, betartib qimirlar, tizzalari avtomatik ravishda bir-biriga ishqalanar edi. Nafas olishi ham özgarib, hansirashga aylanib borardi. Ortiq bu ahvolda, Benning yonida qola olmasligini bilib, shartta örnidan turdi. -Mmeni uyqum keldi Ben, xonamga ketdim. Ertagacha! -Axa, hayrli tun! Emma katta qadamlar bilan xona tomon yurib ketdi. Ben esa, zerikmaslik uchun, televizorni yoqdi. Undan ham zerikib, özin qutisini qöliga oldi. Qoidalarga yana bir bor köz yugurtirib chiqdi. Bir özi öynay olmasligini va bu yerda ortiq qiladigan ishi yöqligini fahmlab, xonasi tomon yöl oldi. Katejdagi birinchi yotoqxonada, ehtiros ovozlari yaqindagina öchgan bölsa, ikkinchi yotoqxonada Emma endi boshlayotgandi. U allaqachon yalang'och holatga kirib, krovat ustida oyoqlarini ikki chetga yoyib ötirardi. Bir qölini oyoqlari orasiga olib borib, jinsiy lablari ustiga qöydi. Dastlab ohistagina, söng biroz tezlatib, oxiri jadallashib ketdi. U qölini klitorlari ustida öynatar, bundan rohatlanar edi. Oyoqlari yana kengayib, inqillagan ovozlari biroz kuchaydi. U bu ish bilan shu paytkacha, atigi bir-ikki marta shug'ullangani uchun, mahorati kamlik qilardi. Oddiygina qöl orqali uqalashlarga chidolmay, gavdasini orqaroqqa tashlab, boshini tepaga qaratdi. Ikkinchi qöli bilan krovatga suyanib turardi. Shipga qaragan holida inqillar, ovozi sal balandlashsa, oyoqlari orasidan qöl uzardi. Bu harakati tobora lazzat bag'ishlab, ichidagi ehtiros chög'larini alanga oldirgandi. Bu orada Ben xonaga qaytardi. Yonidagi xonada yotgan döstlarini uyg'otib yubormasligi uchun, ovozsiz qadam tashlardi. Xonasiga yetib kelib, özining eshigini astagina ochdi. Ichkaridagi manzaradan kördiyu, közlari moshdek ochildi. Qarshisida, unin krovati ustida, Emma Ben tomonga qarab, oyoqlarini keng ochib yotardi. Uni ustiga qip yalang'och holatida edi. Emma qöllari bilan oyoqlari orasini ishqalar, boshini shipga qaratgani tufayli, eshik oldida turgan Benni körmasdi. Ben esa karaxt holatida, na ortga yurishni, na ichkariga kirishni bilardi. Shortik ichida esa, karaxt holati emas, balkida erektsiya holati yuz berayotgandi. Oppoq badan krovat ustida yalang'och turganda, asbob bundan faqatgina ehtiros olardida. Ben esa buni hohlamasdi. Tög'rirog'i hohlardi, qilishga jur'ati yetmasdi. Ben biroz noqulaylashib, shortigini oldini tortib qöydi. Suvga qarshi ishlangan shortik materialining taqazosi bilan, shitirlagan ovoz eshitildi. Emma darhol oldinga qaradi. Eshik oldida, ön daqiqa oldingi suhbatdoshi turardi. Közlari katta ochilib, emmaga hayrat bilan qarayotgan Benni kördiyu, oyoqlarini juftladi. Ustiga darhol adyolini tashladi. Ben esa, nima qilarini tushunib, orqaga qaytib ketdi. U yölak böylab ketarkan, öylardi: "Mening xonamda Emma nima qilyabdi? Yo meni kutganmikan?". U shunday savollar bilan, televizor joylashgan xonaga keldi. Xonadagi chiroqlarni öchirib, televizorni yoqdi. Kanallarni aylantira boshladi. Negadir kanallardagi körsatuvlar va kinolar, uming e'tiborini torta olmasdi. Chunki, hayolida bölib ötgan ish edi. Har tarafdan aylantirib, mulohaza yurita boshladi. Negadir hamma javoblar, Emma bu ishni atay qilganiga taqalardi. Va nihoyat, oxirida haqiqiy javobni topdi. Bu katejning yotoqxonasi, bor-yög'i ikkitaligini fahmlab oldi. Yuziga tabassum yugurib, oz fursat ichida uyquga ketdi. Emma hali ham yotoqxonada uyg'oq edi. U ustiga tungi halatini tashlagan, uni ustidan ham yupqa adyol yopib yotardi. Uning hayolida ham bölib ötgan ish gavdalanardi. Hozirgi yotgan xonasi, Ben joylashgan xona ekani, katejda ikkita yotoqxona mavjudligi, uning xayolidan endi ötardi. "Nega avvalroq öylamadima?" degan savol uni qiynar edi. Benni könglini sovutadigan ish qilganday, özidan hafa bölardi. "Meni tög'ri tushungandur!" deb, öziga tasalli berdiyu, uyquga ketdi... Stiv uyg'onganida xona behad qorong'u edi. U nimadur qilish maqsadida, qölinni lampaga chözdi. Biroz tumasini qidirdida, topib chiroqni yoqdi. Adyol krovat burchagida buklanib yotibdi, kiyimlari esa polda yoyilib yotardi. Diqqatini yonidagi parivash jalb qildi. Öziga qaragan holda, oyoq-qöllarini oldinga buklab yotgan Keytga, yaqinroq yotib oldi. Yalang'och terisini, yelkalaridan boshlab silay boshladi. Kökrak arig'iga yetib kelganida, Keyt bir g'inshib qöydi. Unga parvo qilmasdan, dumaloq kökraklarga navbat berdi. U kökraklar va sörg'ichini, barmoq tegar-tegmas qilib silar edi. Kökrak ostidan, kindik atrofiga keldi. U yerda vaqt ketkazib ötirmay, oyoqlar orasiga tushib ketdi. Juftlangan oyoqlar orasiga qöl suqqandi, Keyt uyg'onib ketdi. -Nima qilyabsan? -Seni hohlayabman! -Boyagi yetmadimi? -Yöq, yetmadi! Qani bag'rimga kelchi! Keyt erkalanib, Stiv tarafga surilib oldi. Hozirgina suhbatlashgan lablar, endi öpisha boshladi. Xonada lablarning öziga xos ovozlari boshlandi. Qöllar esa, qarshisidagi odamning jinsiy nuqtalariga intila boshladi. Stivning qöli, dömboq sonlar orasidan jinsiy lablar ustiga ötdi. Mohirlik bilan ustidan silay boshladi. Uch barmog'ini klitor ustida, tezlik bilan aylantirardi. Keyt esa bundan zavq olib, vibratorda oladigan rohatiday, rohat his qilardi. U ham Stivning pastiga qöl yugurtirdi. Junlari sezilib turgan terining, örtasidagi "minora"ni ohista ushladi. Qölini harakatga keltirib, uqalay boshladi. Tobora tezlashib borar, qinidagi qarshi qöllar singari harakatlanardi. Stiv esa, bu holatdan battar qiynalardi. Yonlamachasi yotish, u uchu noqulaylik tug'dirib, keskin örnidan turdi. Keytni yelkalaridan pastga bosib, öziga orqa qildirib oldi. Belidan qölini ötqazdiyu, tepaga kötardi. Qiz endi tizzalari krovatga tekgan, beli va kökraklari tepada edi. Qöllari bilan krovatga tayanib turardi. Stiv esa tizzalagan holida, uning orqasida turar edi. Lampa yorug'ida qilichni qinga möljallab, astalik bilan kirgazdi. Birozgina dag'allik sezdimi, asbobi uchrog'iga tuflab hölladi. Qinga kirgizib, qöllari bilan beldan ushlab oldi. Avvaliga sekin harakat bilan itara boshladi. Shu uchun ham, Keyt ortiqcha ovoz chiqarmasdi, ohista nafas olardi holos. Bora-bora jarayon tezlashib ketdi. Keyt ham özgarib, nafasi tezlashdi, tovush chiqara boshladi. -Mmm... Pastgina tovushdan ehtirosi qözg'ayotgan Stiv, oxirgi tezligiga erishib oldi. Endi Keyt ödzini erkin his qilmas, beligacha kirib kelayotgan asbob dastidan qiynala boshladi. Odatda, Stin uni bunaqa qiynamas, asbobini ham chuqur tiqmas edi. Hozir esa, Stiv yanada oldinga intilayotgani sezilardi. U kuch bilan asbobini tiqganidan, qizning dumbalariga badani zarb bilan urilardi. Oldin bunday qilmaydigan yigitning holidan, Keyt hayron qolar edi. Ammo bir söz aytolmas, gapiraman deganida zarb va özining beixtiyor chiqayotgan ovozlari tösqinlik qilardi. -Ah ah ah, ayyy, uuuhhh, seee, kinnn, ohhhh, uxxx... U baqira boshladi. Ovozi boricha bölmasada, balandroq baqira boshladi. Biroq bu baqirishlar ham, Stivni töxtata olmasdi. Stiv töxtash örniga, ehtirosli ovozlardan kuch olardi. Boyagidek qiynagisi kelardi. Qilayotgan ishidan va Keytni qoniqtira olishidan köngli töq edi. U bunday rohatni, faqatgina birinchi jinsiy aloqani boshlagan vaqtlari his qilgandi. Shuning uchun ham, hozir yanada kuchliroq itarishga, Keytni qiynab, özi rohat olishiga harakat qilardi. Ichidagi kuchlari esa, buni aksini aytardi. U tugatishi yaqinligini his qildi. Bellardan mahkam ushlagan holida, asbobni oxirgi nuqtagacha qadadi. Asbob uchidan chiqayotgan suyuqlikni, bor vujudi bilan his qildi. Boshini tepaga qaratib, "uxx" deb hansirab qöydi... -Qani hamma örnidan tursin! Nonushta tayyooor! Emma yölak böylab baqirib kelardi. Televizorli xonaga kelib, divan ustida uxlab yotgan Benni kördiyu, ovozini pastlatdi. -Benn! -u bu sözni Benning quloqlariga, öta past ovozda aytdi. Özgarish bölmagach, yana takrorladi. -Ben! -endi balandroq ovozda aytgandi. -Xmmm, Emma, ha? -Tur, nonushta qilamiz! -Axa, mana turyabman! Ben örnidan turib, tög'ri hammomga kirib ketdi. U hammomda osilib turgan, ayollar suzish kiyimiga közi tushdi. Bu kiyimni kecha Emma kiyganini esladiyu, uni qöliga oldi. Kiyimni yuziga olib borib, qattiq hidlay boshladi. Kökrak joylashadigan qismini, yuzlariga mahkam bosdi. U yerlardan ham töyib nafas oldida, kiyimni joyiga ilib qöydi. Chiqish uchun hammom eshigini ochgandi, tashqarida yarim yalang'och holatida kutib turgan Keytga közi tushdi. Keyt negadir parishon, Benga parvo ham qilmadi. Ben uni ötkazib yubordida, nonushtaga yöl oldi. Keyt ham ön daqiqalarda stol atrofiga kelib ötirdi. Uning ketidan hammomga kirib chiqqan Stiv, nonushtaga söngi bölib keldi. "Hayrli tong" iliq sözidan söng, nonushta qila boshlashdi. Stivning tesha tegmagan hazillaridan, hammaning kayfiyati kötarilib ketdi. Nonushta a'lo tarzda tugadiyu, örtadan bir gap chiqib, hammaning hafsalasi pir böldi. -Öyinni davom ettirish kerak! -Ee yana öyinmi? -bu Keytning gapi edi. -Unday dema azizam, endi seni galing! -Nima? Menimi? -Ha seni galing! -Emmachi, Benchi? -Birinchi men böldim, endi sen, keyin Ben va oxirida Emma! Qarabsanki shu bilan öyin ham tugab qolsa kerak. -Yaxshi. Shu daxmazani vaqtliroq tugataylik. Qani quti? -Keyt endi dangal gapira boshladi. Emma yugurgilaganicha, qutini olib keldi. Keyt esa, qöllariga toshlarni oldi. Unga qarab turgan uch juft közga bir qarab qöydiyu, toshlarni tashladi. Toshlar quti maydonida bir-ikki aylanish qildiyu, töxtadi. "4, 6" -Yana ön! Huddi menikidek, barakalla! Katta yurish qilding! -Stiv shunday deb, Keytning yelkasidan qöl ötkazib oldi. Keyt öylanib ötirmay, piyoda toshini önta oldinga surdi. Huddi kechagiday, quti hoshiyasida yangi sözlar paydo böla boshladi. Bu holat ikkinchi marotaba yuz berayotgan bölsa ham, tört döst bunga hayrat bilan qarashar edi. Hoshiyada harakatlar töxtab, yangi sözlar jam böldi. "TOSH ULOQTIRGAN QIZCHA, HAYOT QONUNIN BILASIZ. SHU QONUNDAN CHETLASHIB, BIR LEZBILIK QILASIZ". Hoshiyadagi sözlarni öqib, ikki qiz ham tosh qotib qolishdi. Stiv esa kula boshladi. Bn bu holatga hech qanday baho bermay, jim kuzata boshladi. Keyt qiziqqonligi tutib, qutini kötarib, yana öqiy boshladi. Tugatgach, qutini stolga qöydiyu, Stivga qaradi. -Buncha kulmasang? Bas qil! -Kechir Keyt, negadir töxtay olmayabman! -Ben, sen nima deysan? -Emma hech narsani öylamasdan, Benga yuzlandi. -Hayronman! -Hayronman? Nima, hech qanday maslahat bera olmaysanmi? -Beradigan maslahatimni, özing yaxshi bilasan! Öyinni töxtata olmaymiz! Emmaning ham, Keytning ham, afti-angori özgardi. Ular bir-biriga qarab qöyishar, nima deyishni bila olishmas edi. Kulgudan endi töxtagan Stiv esa, nimadir demoqchi bölib Keytga yuzlandi. -Keyt, bölar ish böldi. Taqdirga tan berib, shartdagi körsatmani bajaring. Bundan hech qanday zarar yöq menimcha. -Yaxshi, men ham shuni öylab turgandim. Yur Emma! Ular yölak tomonga ketishdi. Nimadir esidan chiqqanday, Stiv ularning ortidan baqirib qoldi: -Ha aytgancha, men seni Emmadan rashk qilmayman Keyt! Keyt Emmani, öz yotoqxonasiga boshlab bordi. Xonaga kirishdiyu, Keyt krovat yoniga borib, ustidagi futbolkani yechib tashladi. Emma esa, jimgina eshik oldida turar edi. U bunday holatga avval tushmagani, lezbilik qilishi, hattoki hayoliga kelmagani sabab, nima qilarini bilmasdi. Keyt esa, lezbilik qilmagan, ammo bu qiliqni öqishda körgandi. U ösha paytda bu qiliqni yomonlagan edi. Endi esa, uning özi shunday ish bilan shug'ullanishga majbur edi. Emmaga ögirildi. Emma eshik dastagini hayajon bilan öynab turardi. Unga qaragan holatida, jinsi shortigini pastga tushurdi. Krovatga ötirib yechib tashladiyu, Emma tarafga yurdi. -Emma! Bunday ishni men ham qilmaganman! Ammo, ilojimiz qancha? Qanchalik tez tugatsak, shunchalik yaxshi. -Bilaman Keyt! Lekin... -Oramizdagi uyat tuyg'usini yig'ishtirib qöyaylik! Bu bizga halaqit beradi! -Keyt shunday deb, Emmaning tor shimi tepasiga qölini tiqdi. Shimi tepasidan öziga tortib, bag'riga bosdi. Emmaning orqalarini qöli bilan silay boshladi. Böyi unikidan past bölgani uchun, tög'ri böynidan öpa boshladi. Qölini yana pastlatib, tarang turgan dumba ustiga olib tushdi. Qancha harakat qilmasin, dumbalarini qismlay olmadi. Qöllarini oldinga qaytarib, kökraklar ustiga qöydi. Lablari esa, böyinning chap tarafidan, öng tarafga ötgandi. Birdan lablarini yig'ishtirib, Emmaga nazar tashladi. U faqat jim turar, közlari yumiq edi. Biroq nafas olishi tezlashib borardi. Keyt uni ehtiroslanayotganini sezib, harakatlarini davom ettirdi. Kökraklarini, yengi kalta futbolkasi ustidan uqalar, ichidagi lifchigi biroz halaqit berardi. U futbolka ichiga, bir qölini tagidan tiqib, kökragina massaj qila boshladi. Tor futbolka baribir halaqit bergani tufayli, etagidan tepaga kötardi. Uni maqsadini tushungan Emma ham, qöllarini tepaga kötardi. Biroz qiyinchilik bilan, futbolka ham yechib olindi. Keyt bir qölini yana kökrakga olib bordi. Qölini uzmagan holatida, polga tizzalab ötirdi. Bösh qöli bilan, Emmaning tor shimini yecha boshladi. Tugmasi va zamogi yechilgan bölsa ham, shim joyidan jilmas edi. Keytga bu holat tanish bölgani uchun shoshilmadi. U shu paykacha, özini va Stivni shimidan boshqa, hech kimni shimini yechmagandi. Ayniqsa, ehtiros og'ushida qiz bolaning shimini yechish, u uchun kulguli va g'alati edi. U Emmaning qölidan tortib, krovatga chorladi. Krovatga ötkazib, shimning tag qismidan tortdi. Emma unga yordam sifatida, belini tepaga kötardi. Shim yechilib, oppoq va bir tekisdagi oyoqlar körinish berdi. Keyt ikkilanmasdan oyoqlarni siladi va sonlardan yalay boshladi. U Emmaning benuqson oyoqlariga havas qilar, özining oyoqlariga solishtirar edi. Endi navbat teparoqqa yetib, Keyt barmoqlarini trusik ichiga tiqdi. Mato ichida barmoqlarini qimirlatib, klitorlarini öynay boshladi. Emmada asta-sekin özgarishlar kuchayib, dugonasi oldidagi uyati yöqolib borardi. U oyoqlarini juft qildida, trusigini pastga tushurib berdi. Keyt Emmaning harakatidan hursand bölib, trusikni oyoqlardan chiqarib oldi. Polga qulayroq joylashib oldida, özining lifchigini yechib tashladi. Qölini yuqorilatib, Emmaning ham lifchigini osonlik bilan yechdi. Katta juft va örtacha juft kökraklar ozodlikga chiqarildi. Keyt qaddini biroz kötarib, kökraklarni öpa boshladi. U kökraklarni ketma-ket öpib, noxotday sörg'ichidan sörib qöyardi. Emmaning bölari böldi. Kechagidek ehtiros uni qamrab olgandi. Ehtirosli ovozlar chiqara boshladi. -Mmmmm, ooo. Keeeyyytt! -Labbay asalimmm! -Mazzzaa... -Hozir bundan ham köproq rohatni his qilasan! Emma va Keyt örtasida, uyat tuyg'usidan asar qolmadi. Ular endi bir-biridan uyalmay harakat qilishardi. Keyt kökraklarni uqalab turib, sochlarini öynayotgan Emmaning qöllaridan ham öpib qöyardi. U jiddiy ish boshlashga qaror qilib, keskin Emmaning lablariga yopishdi. Emma biroz karaxt holatida turdiyu, chölpillab lablariga tegayotgan shirin lablardan rohatlana boshladi. Uning lablari uzilishi bilan öpishga harakat qilar, shu bilan özicha javob qaytarar edi. Keyt öpishni yig'ishtirib, sörishni boshladi. U Emmaning lablaridan sörar, bir qöli uning oyoqlari orasida, bir qöli kökragida edi. Emma ham sörishlardan özgacha zavq olib, qölini Keytning duch kelgan yeriga yuborardi. Ösha yerdan tartibsiz silar, uning jinsiy lablari qayerdaligini qidirardi. Nihoyat topdiyu, mato ustidan silay boshladi. Keyt lablarini uzib, oxirgi qolgan ich kiyimini yechib tashladi. Gavdasini pastlatdida, Emmaning oyoqlarini kengroq ochdi. Oyoqlar orasiga qöl yugurtirib, avvaliga bir-ikki siladida, söngra Emmaga ehtirosli qarab, boshini ösha yerga suqdi. U oyoqlar örtasida joylashgan ariqchani bir hidlab, yalay boshladi. Bundan Emmaning joniga jon kirdi. Gavdasini tashlab, krovatga yotib oldi. Qöllari bilan, kökraklarini özi eza boshladi. -Ahhhh. Buu nimmma qiliiiq? -Bu sen uchun Emma! Stivning erkakligini yalaganimda ham, bunchalik rohatlanmagandim. Ohhhh... Keyt shunday deb, til xizmatida davom etdi. U ishtaha bilan bu ishni bajarayotgani, yuz tuzilishidan ma'lum edi. Emma tobora qiynalayotgandek, hansiragan holda ovoz chiqarar edi. Shunda rohat olayotgan joyidan tillar uzildi. U boshini kötarib, Keytga savolomuz qaradi. -Men zör usulni bilaman! Birvarakayiga maza qilamiz! -Qanday? -Hozir körasan! Keyt Emmaning yoniga chiqdida, unga bosh-oyoq teskari qilib ustiga yotdi. Endi Emmaning yuzi tög'risida, Keytning jinsiy lablari turar edi. Lablardan yuzini yiroq qilib turganida, Keyt yana yalashni boshladi. -Sen ham yala Emma! -Shu shartmi? -Albattada! U gapini tugatishi bilan, yana jinsiy lablarga yopishdi. Tillarini klitor orasiga tiqib, lablar ustidan sörayotgan vaqtda, özining oyoqlari orasida ham, shilta tilni hir qildi. Bundan rohat oldiyu, yalashni jadallashtirib yubordi. Tilini köndalang qilib, qin ichiga kirgancha tiqardi. Huddi shu harakatni, Emma ham boshlab yubordi. Bir daqiqaga yetar-yetmasdan, ichlarida ehtiros qaynab, ovoz bilan chiqa boshladi. -Ummmm, ahh, yana. Mmm... -Ooohhh, iimmm... Tillar qancha tezlashsa, ovozlar ham balandlashardi. Huddi shunday holatlaridan chetlashmay, lazzat ol4shda davom etishdi... Tashqarida stol atrofida Ben va Stiv, qutiga termulib ötirishardi. Ustilari jiqqa höl. Stivning sochidan, quti ustiga suv tomardi. Ular biroz oldin eshitilayotgan, qizlarning ehtirosli ovozlarini endi eshitishmas edi. Bu holdan Stiv gap tashladi. -Qushchalar tugatishdi shekilli! -Haa! Eshik ochilgan ovozi eshitilib, yölakdan birin-ketin qizlar kela boshlashdi. Ularning yorishgan yuzida, quvonchdan boshqa narsa körinmasdi. Qizlar stol atrofidagi shalabbo yigitlarni körishdiyu, hayron bölib savol berishdi: -Nima böldi? Chömilib qaytdingizmi? -Shunaqa desayam böladi! -Ben, nega unday ötiribsan? -Emma Benning holatiga e'tibor ila savol berdi. -Stiv bilan suvga tushgandik, qutini yoqotish uchun. Suv tubiga, marjonqoyalar orasiga qistirib, ustiga tosh qöyib chiqqandik... Qizlar bu gapdan söng, stol ustidagi qutiga köz tashlashdi. Vaziyatni tushunishdiyu, hech narsa deya olishmadi. -Qaytib kelsak, quti joyida! Heh, qoyil! Stiv shunday deb, qizlarga qarab qöydi. Ben esa, qutiga qarab chuqur nafas oldiyu, gap boshladi. -Bir joyga yig'ilibmiz! Öyinni davom ettiraylik! Qizlar stol atrofiga kelib ötirishdi. Tört döst jam bölgandan söng, Ben qöliga toshlarni oldi. Ichida hech kimga eshittirmasdan nimadur dediyu, toshlarni irg'itdi. "3, 2" -Besh tushdi. -Hööösh, beshta yuramiz! Hoshiyalarda harakat paydo böla boshladi. Tört döst intizorlik bilan qutiga termulishar edi. Ben es, vazmin holatida, sözlarni kutib turardi. Hoshiya harakatlari töxtab, yangi sözlar paydo böldi. "KUCHGA TÖLING EY YIGIT, BU OQSHOMDA TOLASIZ. CHUNKI AYNAN SHU KECHA, TOZA QIZLIK OLASIZ" Yana bir yangi, hayolga sig'dirib bölmaydigan shartdan, Ben jim bölib qoldi. Bu yerda kim-kim bilan bölishi aniq edi. Keyt "qizlik" degan narsadan, ayrilganiga ancha bölgan. Demak, bu yerdagi gap, Emma haqida ketayotgandi. Buni Emmaga qaragan közlardan ham, bilib olsa bölardi. Ben huddi tok urganday örnidan turdi. Shoshilib gapira boshladi. -Hozirgi shartni men bajarishim kerak, shundaymi? -Ha! -dedi Stiv. -Demak, mendan söng Emmani navbati. -u qutini Emma tarafga tög'irladi. -Nima qilyabsan? -Hamma shartlari bir hil ekan, demak, Emmaga beriladigan sharti ham shunday! -Hösh?! -Bir vaqtni özida, ham meni, ham Emmani shartini ötkazib yuboramiz. -Ö yaxshi fikr böldi. -Keyt ham qöshib qöydi. -Qani Emma, toshlarni tashla! Emma istamaygina, toshlarni qöliga oldi. Benga bir qarab qöydida, beparvolik bilan tosh tashladi. Toshlar ham deyarli aylanmay, quti maydoniga tushdi. "2, 1" -Uchta yur! Emma toshni uchta katak oldinga surdi. Har doimgi holat yana qaytarilib, hoshiyada yana yangi sözlar paydo böldi. "BAXTI IQBOLING KULAR, SHU SHART BILAN BU KECHA. SEN HAM UNI HURSAND QIL, QÖLINGDAN KELGANICHA" Hoshiyadagi yozuvni öqib bölgach, Emmaga qarashdi. Emma öziga qaragan közlardan yashirinib, yölak tomon yurib ketdi. Ben bu holatni yaxshigina tushunib, oshxonaga, nimadur muzdek ichishga ketdi. Stiv bilan Keyt esa, quti tepasida, yolg'iz qolishdi. Ben sovutgichdan muzdek vino oldi. Kattaroq fujerni oldida, töldirib quydi. Bir chuqur nafas olib, oxirgacha kötardi. Közlaridan olov chiqqanday böldi. Dadilligi tuta boshladi. "Qachondir shu ishni qilar edimku" deb qöydi öziga. Patnosga har-xil mevalar va göshtli gazaklar qöydi. Yoniga ikki stakanda vino qöyib, biriga ozgina suv aralashtirdi. Patnosni olib, öz xonasiga yöl oldi. Xona eshigini avaylab ochsa, Emma krovat ustida, oyoqlarini bukib ötirardi. U boshini tizzalariga qöyib, nimanidir hayol surardi. Ben patnosni uni yoniga qöydida: -Emma, u bu narsa yeb olsang bölardi! Emma patnosga qaradida, yuziga tabassum yugurdi. Ohista egilib, Benning yuzidan bir öpich oldi. -Rahmat Ben, juda mehribonsan! Ben bu holatdan biroz hayron qoldiyu, keyin nazariga ilmadi. U Emmaning yoniga ötirib oldi. Ishtaxa bilan ovqatlanayotgan Emmani, tomosha qila boshladi. Patnosdagi stakandan birini öziga olib, birini Emmaga uzatdi. Emma suv qöshilgan vinoni bir ichib körib, mazasi biroq yengil bölgani uchun, hammasini ichib yubordi. Ben ham stakan böshatdi. Ikki sevishgan bir-biriga köz suza boshlashdi. Emma ehtiros bilan Benga qarar, bu qarashlari bilan, uni öziga chorlayotgandek edi. Ben negadir Emmadan uyalmas, oldingidek uni yonida hayajonlanmasdi. Emma ham Benning közlariga bemalol qarar, ehtirosli olovdan yonayotgan közlarini suzib ötirardi. Ben bu sanamning köz suzishlariga boshqa chiday olmadi. Tög'ri ösha köz egasiga tashlandi. Qölini böyin orqasiga ötqazib, öziga tortdi. Ikki sevishganning yuzi, deyarli bir-biriga tegib turardi. Avvaliga hushböy ifor iskanjasida, burunlar bir-biriga tegdi. Söngra, lablar ehtiros og'ushida diydor körishishdi. Haaa. Birinchi bösa. Bu ularga özgacha lazzat bag'ishlagandi. Lablar tegganidan söng, közlar bir nuqtada tutashishdi. Oraga sukunat chökdi. Bu albatta, birinchi bösa natijasi edi. Besh soniyalik sukunatdan söng, tashna lablar ikkinchi bösaga oshiqishdi. Soniyalar ötgani sari, bösalar soni oshib borar. Titroq lablar esa, diydorga töyishmas edi. Har bir juft örtasidagi ehtirosni, bösalar boshlab bergani kabi, hozir ham bösalar orqali ehtiros alanga olgandi. Bu ehtirosdan Emmaning nafaslari özgarib, Benga yanada talpina boshlardi. Ben ham qarshisida turgan sanamni, bir zumda bag'riga bosdi. Örtada "masofa" va "uyat" sözlaridan asar ham qolgani yöq. Bag'ri tölgan Ben, endi özini erkin his qilar, Emmaning visoliga tezroq yetishgisi kelardi. Shu uchun ham, uning böyin va nafis yelkalaridan silay boshladi. Futbolka yenglari tagidan, qöllarini siladi. Emma qöllari bilan, Benni mahkam quchib olgandi. Ben qattiq siqgan qöllar va shortigi ichidagi asbobidan noqulaylik sezardi. Emmani belidan qöl ötkazib, lablarini uzmagan holatida, krovatga yotqizdi. Özi ikki tizzasini, qizning ikki tomoniga qöyib oldi. Lablar tinmay sörishar ekan, qöllar soch va badanlarni silardi. Tanadan chiqayotgan ter, kiyimlarni höl qilayotgandi. Ben gavdasini kötarib, maykasini yechib tashladi. Shu holatida shortikni ham yechib, polga uloqtirdi. Emmaning ustidagi kiyimlar köziga yoqmay, uni ham yechintirishni hohladi. Futbolkasi etagidan kötargandi, Emma gavdasini kötarib, unga yordam berdi. Bunday ahvolga birinchi tushgani uchun, biroz shoshilar edi. U futbolkani yechib, ketidan siynabandga yopishdi. Bunga Emmaning özi yordamlashib, uni ham bir yoqlik qilishdi. Ben endi qarshisidagi kökraklarga tikilib qarardi. Ammo ularga tegmasdi. Huddi, kökraklarga tegsa, ular öz chiroyini yöqotadigandek edi. U endi Emmaning shimi tugmasini yechgandi, Emma uni boshidan pastga torta boshladi. Tortayotgan qöllarga ergashib, quyiroqqa tushdi. Lablarini yana lablarga bosdi. Bösalar seriyasini boshlaganida, Emma butun vujudi bilan, nafas olayotganday edi. Emma rohat zöridan, harakatdan töxtadi. Közlarini yumib, bösalarga javob qilishni bas qildi. U lablarini, lablari bilan timirskilayotgan Benni, boshidan pastga itardi. Ben ham jimgina yönalish böyicha pastlab, oppoq ikki kökrak örtasiga tushdi. Kökraklarga ikkinchi qöl bölib tegib, silab qöydida, u yerga ham bösalar jönata boshladi. Tartibsiz bösalar, Emmaga unchalik ehtiros hadya qilmasdi. Shu uchun ham, u jiddiyroq ishni boshlamoqchi böldi. Qöllarini Benning ich kiyimiga yuborib, yonidan pastga tushirmoqchi böldi. Emmaning bu harakatidan söng, Ben ham harakatni özgartirdi. U gavdasini kötarib, Emmaning tor shimini pastga tortdi. Ming bir azob bilan, atigi ikki qarich pastga tushgan shimdan, hafsalasi pir böldi. Shu ochilgan joyning özidan, trusigini ham pastlatdi. Emmaning jinsiz a'zosi, Benning köz oldida gavdalandi. U biroz tomosha qilib, ingrayotgan qiz ustiga ydotdi. Böyinlaridan öpa boshladi. Ikki qölini orqaga qilib, özini trusigini ham pastga tushirdi. Tashqariga zör umidlar bilan chiqgan asbobni, teshikga tög'irladi. Kökrak yonlaridan ushlab, lablarni uzmagan holatida, asbobni ichkariga itardi. Asbobni boshidan bölak, hech qanchasi kirmagan bölsada, Emma qattiq ingray boshlagandi. -Iiimmm, mmmm... Avvaliga e'tibor bermadi. Söng, qattiqroq itarib kördi. Baribir natija bölmadiyu, Emmani ovozi yanayam balandlashdi. Ben bu holatga tushunmay, gavdasini kötardi. Qizning oyoqlari orasiga yaxshilab nazar solib, asbobini sal pastroqqa tushirdi. Qölini krovat ustiga tirab, qattiqroq itargandi. Bu safar asbob yöl topganini sezdi. Bor kuchini yig'ib, bir siltash bilan tiqib yubordi. -Ayyyyy, ayyy, Beeennn. Aaaayyayayyy... -Kechir farishtam, bunday bölishini bilmagandim! U Emmaning vajohatidan qörqib ketdi. Asbobni tezlik bilan sug'urib oldi. Bu harakati ham, Emmaga yoqmay, yana xunuk ovoz chiqardi. Bu ovozlar Benga yoqmasada, sevgilisi bilan birga bölganidan xursand edi... To be continued...