Instruktor... 5-qism...
Komolaga qaradimda: -Azizam, hohlasang közlaringni yum, hohlasang men bilan birga bu lazzatdan bahra ol!, deb uni yuz-közlariga juda ham yaqin keldim. Komola meni öng va chap közlarimga ketma-ket almashtirib qarar edi. Uni közidan hayajoni borligini bilish qiyinmasdi. Ohistalik bilan uni böynidan qölimni ötqizdim. Ortiqcha harakat qilmasdim. Chunki, u hozir meni inkor qilishi va menga hohishi borligi 50 ga 50 edi. Lablari chetiga labimni tekizdim, keyin pastroqqa va nihoyat yana titroqqa töla qaynoq lablar mening labim bilan tutashdi. Uni közlari endi yumildi, nafas olishi tezlashib, özini bösh qöyib yuborgandi. Menga bunday ötirish biroz noqulay edi. Öng qölimni Komolaning örindig'i chap tomonidagi dastakka tushurib, suyanchiqni sekin orqadagi örindiqqacha tushurdim. Özimni örindiqni ham orqaga tortib, shunday holatga keltirdim. Endi men uchun boyagi mashg'ulotlarni qilish ancha qulaylashgandi. Tutashgan lablarimiz menga kamlik qilib, öng qölim bilan uning badanlarini silay boshladim. Qölim uning kökraklariga borib taqaldi. Birinchi bor uning kökraklariga tegishim edi. Köylak ustidan siypalangan bu kökraklar bora-bora taranglasha boshladi. Endi navbat ichkariga! Men uning köylagi oldi ochiq joyidan mayingina silab ariqchaga yetib bordim. Bu ariqcha orqali qölimni ikki baland, yumshoq va misoli qor bosgandek oppoq tog'lar orasiga suqdim. Qölimni ozgina tepaga qilgandim uning kökraklari tepa qismi va qaymoq rang byusgalteri körindi. U yerga qancha urinmay tuzukroq tusholmadim. Lablarimni g'uncha lablaru, olma yuzlardan uzib, yarmi tagimda turgan bu parivashni gavdasini tikkaroq kötardim. Va köylagi orqasidagi zamogni yechdim. Zamog yechayotganimda yaxshigina qiynaldim va hayolimda savol tug'ildi. "Bu qizlar bir özi köylagini qanday kiyib, yana yechadi?" U menga umuman yordam bermasdi. U judayam köp vaqt jim yotdi. Körganlarim va qilganlarimdan bilamanki, qarshiliklar va javobsiz harakatlar uzoqqa bormasdi. U esa boyagi halqa yölida qilingan "qoidabuzarlik"dan beri lom-mum demadi. Chiroyiga biroz tikildimda, oyoqlariga közim tushdi. Boya juftlanib bir-biriga tegib turgan oyoqlar orasi endi ozgina ochilgandi. Men oyoqlarga ham vaqt ajratishimni miyamda belgilab qöydim va mashaqqat bilan yechilgan köylak tomon siljidim. Yelkalaridan boshlab pastga tushura boshladim. Uning nozik, körkam va misoli oqqushdek badani menga sekin-sekin bor gözalligini namoyon qilayotgandi. Ochilgan yelkalarini körgan edim. Hozir esa yelkalari tanasi bilan birga huddi qizlar malikasiga öxshab, badanning gözalligini boshlab bergandi. Köylakni belgacha tushurdim. Meni qöllarimni tepa-pasga tinmay tez-tez tushib chiqayotgan boyagi böliq tog'lar öziga chaqirardi. Men siypalash ishlarini yelkalardan boshladim. Özimni sabrim yetmasada, Komola uchun mayinlik va ohistalik bilan harakat qilardim. Uning böyinlari orqali yana ariqchaga yöl oldim. Ariqcha böylab ketayotgan barmoqlarim ikki tog'ga duch kelishdi. Tog' uchida qandaydir yerdan biroz kötarilgan quduqmi yoki boshqa bir ne'mat ulashuvchi buloq körinardi. Qiziqqon barmoqlar ösha tepalikka intildilar. Yölda ikki tog'ni birlashtirib turuvchi juda ham mahkam qaymoq rangidagi köprik bor ekan. Boshqa qölimdagi qöshni barmoqlar. Tana ortiga ötib köprik kranshteynlarini yecha boshladi. Beshta barmoqning özi buni uddalay olmadi. Öng qölimni ham ishga soldim va siynabandni butunlay yechib, orqa örindiq öng tomoniga tashladim. Mana ösha kökraklar! Siynaband yechilishi bilan kuchli vajohat bilan gavdasini kötargan bu kökraklar, meni qöllarimni jangga chorlardi. Har qanday holatda ham bunday jangga yöq deyolmasdim. Barmoqlarim köpriksiz siynalarni mayin silay boshladi. Juda ham ajib hislatlar vujudimni qamrab olgandi. Bu hislar asbobimdan chiqmoqchi bölib turganda menga nimadir halaqit berardi. Kökraklarga qölimni töyg'azib olgach, yuzimni ariqchaga bosdim. Kökraklarni öpa boshladim, noxotchalarni sördim. Men uchun badanning eng shirin joyi mana shu kökraklar edi. Qöllarim bösh turgisi kelmay, biri kökraklarni birini ezsa, biri asta qorin sohasini silab pastlay boshladi. Men öng tomondagi kökrakni sörsam, qölim chapdagini ezardi. Öng tomondagini ezsa, chap tomondagi kökrakni sörardim. Og'rimaydigan qilib noxotchadan pastroqni tishladim. Shunda hayollarim va bor e'tiborimni "ohhh" degan söz öziga jalb qildi. Komolaga qaradim, u boshini öngga-chapga qilib, meni qiliqlarimdan bahramand bölayotgandi. Bu holatdan beehtiyor hursand bölib harakatlarimni davom ettirdim. Harakatlar orasida bir-bir Komolaga qarab qöyar edim. U meni ehtirosimni battar chaqirardi. Öng qölimni pastlatdim, meni qölim uning asaldoni ustidan silab ötib ketardi. Tizzalarga yetganda ikki qölimni ham ortga qaytardim. Köylak etagini tepaga lötardim. Etakni belgacha kötarib, belning öziga ihcham qilib yig'ib qöydim. Mana endi oyoqni butun va yalang'och shakli menga taqdim qilingandi. Judaham tekis va benuqson edi bu oppoq sonlar. Barmoqlarim sonlar sohasini silar. Navbat teparoqqa kelib trusik ustiga yetib kelganimda esa Komola...