Komola esa bu holatdan hayron edi, gazdan oyog'ini olib pedalga qarardi. Men hech nima bölmaganday jim ketardim. Har ehtimolga qarshi rulni bir qölim bilan ushladim. 60 ketardik. Köcha judayam issiq bölgani uchunmi, mashinalar deyarli yöq edi. U bir yölga, bir pedalga qarardi. Biz 80ga chiqdik. Komola vahimaga tushib, rangi oqarayotgandi. U menga qarab: -Javlon akaa, gaz bosilib qolibdi, kötarilmayabdi, dedi. -Tormoz borku, tormozni bos. -Voy, u ham bosilmayabdi. Uning közlarida haqiqiy qörquv bor edi. -Haa, eski qilig'ini boshlabdida. -Jon, Javlon aka nimadur qiling. -Jonim dedingmi, jonim degin öylab köraman. U ösha zahoti rulni ushlab turgan qölimdan ushlab: -Iltimos, Javlon aka, yuzlarida qörquv va ozgina uyat bor edi, jonim... Bu sözni eshittimu uni közlariga tik qaradim, yuziga yaqinroq keldim va: -Jim tur, ortiqcha harakat qilma, yölga, oldinga qara, menga qarama, bölmasa eplolmayman. -Höppp, dedi nimadandir qörqqanday yölga qarab. Yölga qaradimda, oldinda hech qanday mashina yöqligiga ishonch hosil qilib, Komola tomon özimni yaqinlashtirdim. Uni yuziga yuzimni yaqinlashtirdim. Yuzlarimiz orasida bir qarichdan sal kamroq masofa bor edi. Ohh, bunday iforni umuman hidlamagan edim. Undan xushböy, har qanday erkak zotini öziga jalb qiluvchi ifor taralardi. Bu hid butun tanamni egalladi. Yölga yana bir qarab qöydimda, uni mayin va tekis yuzlariga labimni bosdim. U jimm ketardi, unda hech qanday özgarish bölmadi. Faqatgina nafas olishi tezlashdi va kökraklari tepa pasga tushib chiqa boshladi. Menda esa özgarish allaqachon boshlangandi. Sal noboproq ötirganim uchun, asbob qurg'ur shimning tepa qismiga taqalib azob berardi. Uni yuziga yana labimni bosdim. U yana jim. Uning yuzi totli nematdek tuyular edi. Uni asta sonini ushlab, köylagi ustidan silay boshladim. Uni oyoqlari bir harakatga keldiyu yana jim böldi. Sonini silab yuzini öpar edim. Oh bu yuzlardan bösa olish judayam ajoyib mashg'ulot edi. Bu mashg'ulotni davom ettirdim. Öylashimcha, bu unga ham yoqardi, u közlarini yumgisi kelar, lekin yumolmas, yöldan közini uzmay, chuqur-chuqur nafas olardi. Men ham ora-orada yölga qarab qöyardim. Uni yuzlaridan böshab, quloq aralash böyinlaridan, iyagidan öpa boshladim. Ana endi esa, uning lablariga yaqinlashdim. Bir qölim rulda, bir qölim uning sonlarini silardi. Nihoyat, lablarim uning lablari chetiga tegdi. Shuni özi menda ajib hislat uyg'otgandi. Lablari tagidan öpdim va... Va nihoyat men kutgan onlar, uning lablari... Uning lablaridan ilk marotaba bösa oldim. Bundayin totli ne'matni umrim böyi his etmagan edim. Unda özgarish boshlandi, közlari yumula boshlagandi. Uni lablaridan zörg'a labimni uzdim va örindig'imni ortga surdim va gazdan oyog'imni oldim. Mashina sekinlasha boshladi. Men mashinani yanada sekinlashtirib, önga burdim va köchadan chetga chiqib töxtatdim. Komola esa közlari yumiq holda rulni ikki qöli bilan qattiq ushlab olgandi. Men mashinani öchirdim va yana unga yaqinlashdim. Ösha totli lablarga ikkinchi bor labimni bosdim. Uning rulda turgan öng qöli menga halaqit berardi. Öng qölini ushlab yelkamga qöydim. Lablarim uning labini sörar ekan, hech ham javob qaytmasdi. Men uni pastki labidan, keyin tepa labidan sörardim. Yuzlaridan ham öpib böyinlariga tushdim. Böyin yelkalarini silardim. Meni yelkamdagi qöli, xuddi ölgan odamning qöliga öxshab harakatsiz turar edi. Uni kökraklari menga ozmuncha körinardi. Men böyindan pastlab kökrak tepalarini öpa boshladim. Haa, mana uning atirining bulog'i shu yerda ekan. Hushböy atir hidi dimog'imga qattiq urildi. Yoz kuni bölganigami bu menga uncha yoqmadi va hayolim chalg'idi. Atrofga qaradim, ora-chora ötayotgan mashinalar bizga parvo qilmasdi. Endi davom ettirmohchi bölgandim, orqa oynadan ikki ayol yaqinlashayotganiga közim tushdi. Bu yerda ortiq davom ettirib bölmas edi. Komolaga qaradim, uni közlari yumiq, hali hamon jim. Sonlaridan qölimni olib, örindig'imni tög'irlab oldim. Mashinani öt oldirdim. Shundagina Komola közini ochdi. U menga bir qaradiyu közlarini olib qochdi. Nima qilarini bilmasdi, rosa uyalardi boyaqish. Men ishimni tugatolmay qolganim sabab, olatim hali ham yotmagan edi. Bir-ikki harakat qilib shimimni tög'irladim. Bu harakatimdan Komola battar qizargandi. Mashina oldidan haligi ayollar 7uxbatlashib ötib ketishdi. Men nima qilishni bilmay: -Kettik, dedim. U qayoqqa deganday menga bir qaradida, yana uyaldi shekilli yerga qaradi. -Garajga hayda. U sekin qözg'aldi va katta yölga chiqib oldi. Biz Uchqahramon pöstidan öngga, Yunusobodga burildik. Ozgina yurgandan söng, öng qöldagi daraxtzorga közim tushdi. Öylab ötirmasdan unga shu yerga kirishimizni ta'kidladim. U boshini irg'ib qöydida, ösha tomonga qayildi. Ozgina ichkariga kirdik. Bu yer odamlardan, mashinalardan va quyosh nuridan holi salqin joy ekan. Baland-baland rus daraxtlar juda ham köp edi. Unga qayerda töxtatishini körsatdim. Mashinani öchirib, atrofga qaradim, hech kim yöq, faqat 100metrlar orqada mashina yölning özi körinib, ovozi eshitilib turar edi. Komolaga qaradimda...