Yelena Mihaylovna bosh hisobchi lavozimida, men esa hisobhonada oddiy bir dasturlovchi vazifasida ishlar edik. Men bu firmada anchadan beri ishlar, bu yerdagi topish tutishim o’zimga yetardi. Mening ishim har haftada bazani yangilash, no’to’g’ri bo’lgan operasiyalarni bekor qilish, hujjatlarni oyda uch marta arxiv qilish, zarur bo’lsa arxivdan chiqarib hujjatlarni almashtirishdan iborat. Shu xizmatlarga ikki yuz maosh olaman. Yelena mendan biroz ko’proq oladi. U sohada baqir chaqir, qo’rqituv bilan ish yuritardi. Hisobhonadagi xodimlar undan shu darjada cho’chirdilarki, uning har bir aytgan gapi yerda qolmas, mabodo kimdir buyurgan ishini qilmasa erkakcha so’kishlardan qilib kabinetni larzaga keltirardi. Menga esa bu baqir chaqirlar ta’sir etmas, beparvogina ishimni qilaverardim. Ish kuni soat 9 dan boshlanishi hammaga ma’lum. Lekin uni tugashi har hil. Agar oylik hisobotlar yoki choraklik balans hisoboti qilinadigan bo’lsa, yarim kechasi soat 12 yoki 1 gacha ham ish davom etadi. Bu vaqtda bizni xizmat mashinasi tashlab qo’yadi, yoki Yelena taksiga pulni hammamizga o’z hisobidan yechardi. Va mana navbatdagi choraklik hisobot davri, iyul. Yozning jazirama kunlari. Ekrandan ko’z uzmagan holda hisobotdagi hatolikni ahtarib topolmay halakman. Soat kechki 11 ga ham yaqinlashib qolgan. Bilmiman, hisobotni necha marotaba qayta ko’rib chiqdim. Qaniydi «bor-e» deb xammasini tashlasamda uyga ravona bo’lsam! Diqqat bo’lganimi yozish uchun pivodan ho’plab ho’plab qo’yaman. Buning ustiga yangi ish topib, bu to’g’risida boshliq bilan kelishib qo’yganman. Kichik firma, lekin maoshi yahshigina. Shuning uchun ham ishni tezroq tugatish kerak. - Nima bo’ldi, xatoni topdingizmi? – Yelena qo’lida sigaretasi bilan mening kompyuter extiyot qismlari sochilib yotgan honamga qadamranjida qildi. (Bu honada hammayoq yoq ochiq sochiqligidan arang ikki kishi o’tirgulik joy topsa bo’lardi). Endi Yelenaning ko’rinishini biroz gavdalantirsam. Bo’yi taxminan 170 santimetrlar atrofi, to’lachadan kelgan, qomatlari 90-60 bo’lmasa ham kelishgan ayol. Bozorning eng oldi kiyimini harid qilib, kiyinardi. Bugun egnida to’q ko’k rangdagi kostyum, jaket, va uning ostida qordek oppoq bluzka, yoqasida qora lentali galstuk. Yoshiga nisbatan Ortiqcha to’lishmagan oyoqlari, tizzadan baland yubkaning tepa qismi belni mahkam qisganidan ko’krak oldiga bo’rtib turardi. Bir qaraganda jon o’lguvchi bu ko’zlar, qizil pomade quyuq qilib surtilgan lablar meni extiroslarimi junbushga keltira boshladi. - Agar bugun topa olmasangiz, ertalab soat sakkizda shu yerda bo’lishingizga to’g’ri keladi. Bu shaklni ertaga soliqqa ko’ndirishim shart. Tushunyapsizmi, bu masalaga qanday yondoshish kerakligini. - Izlanyapmiz, topamiz... – yana qanday gap aytishim mumkin? Hayollarim har tomonga sochilib ketdi. Tezroq ushbu xisobotlarini tinchitib olsam, bu ishxonani yelkami chuqru ko’rsin. Ana undan keyin yangi ishxona, yangi xamkasb va tanishlar. Qizlar bilan tanishish, ooooh yosh qizlar. Bu yerda esa yoshi o’tib qolgan xotilar, qo’pol qilib aytganda “eski, yirtilgan kalishlar”. Kompyuterdan o’zim yoqtirgan slayd shou – internetdan xonimlar bilan tanishishni yukladim. Porno emas, shunchaki xavaskor modellar chiqishi. Biroz bo’lsada, asabni tinchlantiradi. Idorada ikkimizdan boshqa pastda, o’zining xonasida qorovul qaynoqqina choyni ho’plab ichib o’tirgandur. Xar yarim soatda raxbarimiz xisobotlar qanday ketayotganligiga qiziqib telefon qilib turibdi. Xo’jayinning telefonidan kelayotgan ovozlarga qarganda u quvnoq qizlar davrasida. U menga qanday bo’lmasin ishni oxiriga yetishimni tayinlayotganligini Yelena bilan gaplashayotganidan sezib turibman. Bu gaplardan keyin qanday qilib serverni buzib, buxgalteriya xisobotlarini yo’q qilsam ekan degan xayolga ham bordim. Xayollarimni Yelenaning yovvoyilarcha qichqiri’gi buzdi.: - Topdim!!! Ikkita raqamlarning provodkasida adashibman. Boshqa schyotdan kelgan ekan. Ertaga biir bayram qilib beray hammaga! – so’ng menga qarab, - siz provodkalarni qayta tekshirmay ketib qolmang. Mana bo’ldi. Pechat qilish qoldi xolos. Yuzimda tabassum bilan xonasiga mo’raladim. - Xammasi a’lo! Sistemani uchiraveraymi? - Xa, bemalol. Yelena xonasini berkitib oldi. Xozir xo’jayinga « doklad »ini boshlaydi. Idorada xo’jayin Yelenani vaqti vaqti bilan xuddi kotibasi Olyadek sikib turishini xamma bilardi. Dasturlarni berkitib serverni o’chirar ekanman, qo’shni xona, ho’jayinning xonasidan ovozlar eshitildi. Yelena xonani ochib, xo’jayin Artur Atarbekovichning seyfidan imzo muxrni olib, balans xicoboti blankalariga bosa boshladi. - Men xozir, tugataman. – va birdan keeling biror narsa ichamiz- deb qoldi Xo’jayinning xonasida xamma narsa muxayyo edi. U nozik mexmonlarga atab o’z xonasiga kichkinagina oynavand bar tashkil qilib qo’ygandi. Yelena barga qarab - Konyak, yoki viski?- deb so’radi - yo’q, raxmat, iloji bo’lsa oqidan bol’gani yahshi menga. - Xolodilnikni xam bir qaraychi, nimalar bor ekan. Xolodilnikda xamma narsa muxayyo edi. Yelena bir pachka palochka, dudlangan kolbasa, mayonez va non bilan cheklandi. Divan yoniga joylashtirilgan stolni jurnalni yozib dasturxon qilgan xolda bezadik. Men Yelenani aroqni ryumkalarga emas fujerga quyayotganidan ajablandim. - Qani, so’glig’imiz va tugatilgan balans uchun oldik. Yelena bir ko’tarishda xammasini ichib yubordi. Men uchun birinchi martaga bunday miqdordagisi ortiqlik qilar, lekin orqaga qaytish yo’q, ayol kishini oldida xijolatchilik bo’lardi olmaam. Uch ho’plam ho’pladim. Mayonezli palochka bilan zakuska qildik. - Qani, yana bitta. – yana xuddi avvalgidek fujerni to’latdi. Fujerlar labimizga endi teggandi ham ediki, uning telefoni jiringlab qoldi. U gaplashgani chiqib ketib, qaytgach divanga o’tirib: -Mana bo’ldi. Artur xursand. Senga raxmat aytdi. Mukofot puli xam naqd ekan. Demak shuncha o’tirganimiz bekor ketmabdi. - О, raxmat. Bu xabarni eshitganimdan xursandman, Va sizga xam raxmat, Yelena Mixaylovna. Siz bilan ishlash maroqli, siz yahshi boshliqsiz... - Anavini qaranglar. Qanaqa boshliq? Men ayolmanku! To’g’risini aytsam, xammasi jonimga tegdi, siz bilmaysiz... - Unaqa demang. Men –siz kuchli mutaxassis va kelishgan ayolsiz demoqchidim. Ishoning, siz chindanam go’zalsiz. - Mana bu boshqa gap. Bunday charchov va og’ir ish kunidan so’ng shunaqa maqtovlarni eshitish ajoyib yoqimli bo’larkan. Davom eting, davom eting. Yana qanaqadir yoqimli gaplardan gapiring. Xijolat bo’lmang, tortingmang dangal dangal gapiring. - Siz bugun ochilib etibsiz. Siz kundan kunga go’zallashib borayapsiz. Men sizni yoqtiraman. Mana bu kostyum sizga zo’r yarashgan. - EEE, kostyum bilan ishingiz bo’lmasin. Kostyum bu shunchaki libos. Erkak kishi ayol qoshida u haqda shunday gaplarni aytishi kerakki, u erib bitsin- Yelena uchinchi marta to’ldirdi. -- Qani, endi gapiringchi. - Qadrli Yelena Mixaylovna! Siz dilbar ayolsiz! Siz aqlli, latofatli, chiroyli, sho’x va shaddod ayolsiz! - Shaddod deganingiz nimasi? Nima, sizningcha men xamma narsaga rozi bo’ladigan ayolmanmi? - Siz ichki go’zalligingiz, qomatingiz va nozli qarashlaringiz bilan har qanday erkakni o’ziga rom etuvchi ayolsiz. Siz bilan sevishgan inson o’zini yettinchi osmonda his qiladi! - Shu xolosmi? Artur Atarbekovich menga : “Yelena seni shunday kuchli sevish kerakki, inson tanasida sening haroratingni xis qilib tursin.” Degan gaplarga o’hshash gaplarni juda ko’p aytardi. Bizni bitta an’anamiz bor, har balans hisobotini “yuvamiz”. Lekin bugun u band shekilli. (ovozida o’ksinish paydo bo’ldi). Hoynahoy, vaqtini yosh qizchalri bilan o’tkazyapti. Qanjiqlar. Nima bo’lsa bo’ldi, kel endi, yana bittadan olaylik. Battar bo’lib o’lib ketmaydimi. Bu safargisi uning to’ldirilgan holdagi uchunchi qadahi bo’lib, bunisi unga boshqacha ta’sir ko’rsatayotgan edi. Men ham o’z qadahimni ichib bo’lganimdan so’ng, ichimda bir nimalar g’imirlab, extiroslar junbushga kela boshladi. Xonada Yelenaning duxisini ifori kezib yurardi. - Vitya, necha yoshga kirdiz? - O’ttiz besh. - Yoshroq bo’lsangiz kerak deb o’ylagandim. Ayolingiz bormi? - Ajrashganman. O’glim o’n beshga kirdi. Institutda o’qib yurganimda uylangandim. Ajrashganimizga ancha bo’ldi. - Mening Irinam bu yil o’n sakkizni nishonladi. Xozir do’sti bilan Ispaniyada. Turmushga chiqsam deydi, lekin men hohlamayapman. Yigiti yoqmaydi, qandaydir gey yigitlarga o’hshaydi. Siz undaylar bilan hech muloqotga kirishganmisiz. - Yo’q. - Dugonangiz bormi? - Nima desam ekan, borlikka bor, lekin doimiy emas. Axyon axyonda uchrashib turamiz. – Erkak kishi muntazam ravishda ayol bilan aloqaga kirib turishi kerak. Qancha ko’p bo’lsa shuncha yahshi. Bu so’gliq uchunam foydali. Ham ayolga, ham erkak uchun. Bu gaplarni menga Artur aytgan. Yelenaning qo’llari yana shishaga uzatildi, lekin bu safar ozroq quydi. - Tost aytish navbati sizniki, Vitya. - Yelena Mixaylovna! Sizning go’zalligingiz, va noziknihol qomatingiz uchun! – Men fujerni urishtirib bir ho’pladim. - Xech bo’lmasa ishhonada ayollik qadriga yetishsa ekan. Erkaklar qiziqmay qo’ygan, bu aniq. Yonlaridan yalang’och o’tib ketsang xam parvolariga kelmaydi. Xo’sh, mening qomatimning qayeri sening diqqat etiboringni tortdi? – Yelena sensirashga o’tdi. Uning ko’zlari suzilib, yuzlari qizarib ketgandi. Yubkasi biroz tepaga ko’tarilgan, lekin uni to’g’rilashga shoshilmasdi. Oxirgi qadax menga boshqacha tasir qildi. Extiroslarim junbushga kelib, uni bosishga tayyor holatga keldim. Nazarimda, u ham bunga tayyor edi. - Sizning oyoqlaringiz menga juda yoqib tushdi. Asosan tizzangizdan boshlab yuqori qismi. - Yo’g’e? Qiziq. Shu joylarimi? – dedi Yelena yubkasini yana biroz qora chulkisini yuqori qismi ko’ringuncha ko’tarib. - Chulkida yurarkansizda? - Xa. Men, aytish joiz bo’lsa, konservatorkalardek kiyinishni yoqtiraman. Konservatorkalarni yana muzikant deb tushunmang. Tushungandursiz deb o’ylayman. - Sizning ajoyib qomatigiz bor. Ko’kraklaringiz, hipcha belingiz, nozik barmoqlaringiz. – deya shishani olib, fujerni to’ldira boshladim. Yelenaga to’ldirib, o’zimga esa ozroq quydim. Yelena bir og’iz so’z demay o’zinikini tugatdi. - Juda eritvordingku. Xa, mayli. Baribir balansni qilib bo’ldikku. Artur yaramas saunada qizlar bilan sikishyapti shekilli, hozir. Xamkorlar, muzokaralar, onasini emsin hammasi…. Ko’kraklarimga qanday baho berasan? - Ta’riflashga til ojiz, nima desam ekan, mmmm, ajoyiibb! Yelena jaketini yechib, bluzkasining yuqori qismidan bo’liq ko’kraklarini ochib, ozini hukmron malikalardek tutib menga o’girildi. - Yoqdimi? - Judayam. - Davom etaveraymi? - Hada . - Quy. Ichamizda va o’zimizni behayolarcha tutamiz. Men yana quydim, o’zimga esa ozgina. Yelena ichib bo’lib, bluzkasini yecha boshladi. Men uning yoniga o’tib yaqinlashmoqchi bo’ldim, lekin u meni to’xtatdi. - Joyingdan jilma. Sen ko’rishni hohlaysanmi yo ushlashnimi? Hozircha ushlash mumkin emas. Hali bunga tayyormasman. Qachon aytsam o’shanda ruxsat tegadi. Bluzka ostidan oq rangdagi, chashkalari to’qima byusgalter ko’rindi. To’qimalar orasidan to’q jigarrang rangdagi ko’krak uchi ko’rinib turardi. Yelena men tomon yarim o’girilgan holda turib oldida, barmoqlari bilan ko’kraklarini g’ijimlardi. . - Hammasini ko’rishni hohlaysanmi? – u byusgalterini yechib boshidan chiqarib yerga tashladi. Ozodlikka chiqqan ko’kraklar ozodlikka chiqqan qush misol harakatga kelib silkinib quyishdi. Bu ko’zni quvnatuvchi ko’kraklarni so’rgichlari oldinga bortib turardi. Yelena ko’kraklarini gijimlashni va unga qo’shib tilini uchi bilan yalashni davom ettirardi. Extirosli ovozlar hamohangligida barmoqlarini uchini so’rgichlari atrofida aylantirar, bu esa meni yanada unga bo’lgan ishtiyoqimni jo’shqinlantirardi. Men yana yaqiniga yo’lab ko’kragiga teginmoqchi bo’ldim. U behol holda: - Shoshilma. O’zim qilmoqchiman.. U oyoqlarini keng yoyganda yubkasi trusisidan ham yuqorilab ketdi. Nafis jimjimador trusisini nozik belidan o’ralgan rezina ushlab turardi. Ikki chot orasi markaziga barmoqlarini olib bordida, behayolarcha o’zini o’zi qondira boshladi. Barmoqlarining orasidan uning oppoq qilib tozalangan andomi nihoniysi manaman deb uziga chorlayatgandek bo’lardi. Yelena ko’zlarini yumgan holda divanda yotgan ko’yi extirosdan inqillab to’lgonar, bir qo’li bilan ko’kragini, bir qo’li bilan jinsiy lablarini gijimlab o’zini o’zi qondirardi. Hech nimani o’ylamasdan shimimni yechdimda, divanga yaqinlashib jangga shay bo’lgan qo’tog’imni uning amiga to’g’riladim. Ami namlangani uchun yengilgina kirib ketdi. - Oox, yana, yana, paxlavonim mani, mmm, qattiqroq, yanayam qattiqroq, ha ana, ana shunday,- uning extirosli baqiriqliari xonani tutardi. U meni quchoqlab yanayam o’ziga tortdi. Men yengil, lekin chuqur chuqur tiqardim. Men yanayam bosib bosib sikishni boshladim. Она кричала: - Yana, yana, yanayam qattiqroq, qattiq qattiq, ana shunday. Davom et. Oh qanday mazza, ooh oyijooon. Oooh yanayam hohlab ketyapman, yanaaaa, - u baqirib yubordi. Biz biroz vaqt shu holatda sikishdik va bexosdan: - Orqa tomondan hohlayman! – dedida tezda o’girilib, ko’kragi bilan divanga yotib, do’mboq dumbasini ochib berdi. Analni hohlayaptimikin deb o’yanib qoldim. Lekin asbobimi amiga tiqib orqasidan shoshilmay itarishni boshladim. - Оy, qanday yahshi, mazzzaa... Оy, yanayam kuchliroq, ohirigacha sik meni. Yana, yana, yanayam qattiqroq, davom ettir – harakatlarimdan uning rohatlanayotganlig bilinib turardi. Men ham unga qo’shilib rohat ummonida suzardim. - Ko’timga ham hohlayman. Shapatila dumbalarimi, urib urib sik mani. Men uning dumbalariga yengilgina tarsaki tushirdim. U rohatdan o’zini yo’qotib qo’ydi va dumbalarini ikki qo’li bilan kerib menga ochib berdi. Uning dumbalari ikki yonga ochilib, anal teshigi yaqqol korina boshladi. Kaftimni beliga tiragan holda barmog’imni u yerga tiqdim - Оx, qanday yahshi, mazzzaku, paxlavoni meni. Menga yoqadigan ish qilyapsanki hozir. Yana hohlayapman, to’ymayapman senga. Endi men qo’togim bilan amiga,, barmog’im orqa teshigiga sikardim. U rohatdan chinqirardi. - Men seni hozir yanayam qattiqroq sikaman. Sen asbobimni amingni ohirgi nuqtasidayam sezasan. - oh qanday yahshisan, oh, xozir, xozir men, … xozir men bo’shanib yuboraman, yanayam qattiqro tiq qo’tog’ingni, yanayam qattiqro, oooooh. Men asbobimni amidan chiqardimda, uning ketiga tiqdim. Asbobim yanayam qaynoqroq joyga kirgani uchunmi, menga ham yoqimli tuyuldi. Yelena oh vohlab, inqillardi. Men bir maromda sikib asta sekin tezlikni oshirib bordim. Mendagi rohat tariflab bo’lmas darajada. Men birinchi marta anal seks bian shug’ullanayotgandim. - Boshanib yuboraman xozir. Qattiqro chuqurroq itar. Yanayam qattiqroq sik meni. Sikib tashla men jalabingni, oooox yana, roxaaat- Va nihoyat u qaltirab chuqur chuqur nafas olib boshanib yubordi. Men ham bir ikki qattiqroq itarib uning ketiga bo’shanib yubordim. Yelena quchog’imdan chiqib divanga o’tirib qoldi. - Uff... – dedik ikkimiz ham bir vaqtda. – Qanday yahshi... - Xolodilnikdan suv olib kel, chanqab ketdim, borgani holim yo’q – dedi shivirlangan ko’yi holsizlangan holda – Ayamay sikdingda o’ziyam. . - Senga yoqdimi? - Nima deb o’ylaysan? Jalablardek baqirdimmi? Bunaqangi maza qilmagandim. Men fujerga suv quyib unga uzatdim. Xo’plab xo’plab ichdi. Yuzlarimni ter bosgan, Yelena divanga yonboshlab olgani uchun undan oqayotgan “sharbat”lar divanga tushardi. U belidan yuqori ko’tarilgan yubka va yon tomonga surilgan trusida turardi. - Yubkani yechishim kerak, bu gijimlangan yubkada uyga borolmayman. Tashqariga chiqib qarab kelchi, qorovul nima qilyapti ekan. U ozini holsiz qo’llari bilan yubkasini to’grilarkan men pastga tushib ketdim. Bino atrofi suv quyganday jim jit edi. Qorovul eski rusumdagi oq-qora televizorda qandaydir otishmali jangari kino ko’rib o’tirardi. - Biz ketyapmiz. Hozir tushamiz. - Yahshi. Keyinroq hammayoqni ko’rib qo’yaman. Kalitlarni tashlab ketishni unutmanglar. Bu vaqtda Yelena qayerdandir latta olib divandagi dog’larni ketkizardi. U chiqib ketayotganimda qanday bo’lsa hozir ham shunday turardi. Hali kiyinib ulgurmagandi. Trusisi kresloda yotardi. - Qalay, yoqdimmi? - Artur Atarbekovich eshitib qolsa rashk qilmaydimi? - Albatta, qiladi. Eshitsa o’ldiradi. Seniku sog’ qo’ymaydi. Lekin buni biz hech kimga aytmaymiz. Qaraginda, men uni sevaman. Lekin Artur svoloch, meni qayerdagi fohishalarga almashib yuribdi. Конечно будет. Узнает - убьёт. Тебя естественно. Но мы никому не скажем. Mana men ham uch kishiga berib fohishadek bo’ldim qo’ydim. Lekin erimga berganim qachon esimda yuq. Artur esa uchala tomonimi mazasini totgan. Sen havotir olma, kasal emasman. Amimi va ketimni doimiy ravishda tozalab yuraman. Artur bilan kichik firmada ishlab yurganimizda tanishganmiz, va osha yerda u meni sikib yurgan. U paytda men firma rahbari, yoqimtoy hodimlarimiz va doimiy mijozlar bilan sikishganman. Negrlar, yaponlar va fransuzlar bilan ham. Hammasini o’ziga yarasha lazzati bor edi. U paytda Artur bo’lim boshlig’I , men esa bosh iqtisodchi edim. Keyin u komandirovkaga ketib, u yerdan meni yoniga chaqirib oldi. Erimni men bilan ishi yo’q. Uni men bilan, meni u bilan ishim yuq. Shunaqa, kofe ichasanmi, qaynataymi? Yelena ustiga jaketini kiyib oldi, lekin pastia hec nima kiymadi. - Senga to’lishgan ayollar yoqadimi yoki ozg’inlarmi? - Huddi sendaylar. Ozg’inlarni yoqtirmayman. - Men semizmanku. Dumbamni qara kattaligini. Men esa ozg’inlarga havas qilaman. Ishonasanmi, ayollardan ham sevganim bor. Kimliginiyam aytaymi? Marinka! ( Hisobhonadagi eng yosh, chiroyli va hazilkash qiz edi. Yangi ishga kirgan kunlarim unga yaqinlashishga harakat qilgandim, lekin nimadir bo’lib bu harakatim zoye ketgandi. Marinka o’ttiz yoshlar atrofida lekin yigirma kirgan qizlardek ko’rinardi. Sozchlari kalta qilib kestirgan, doimiy ravishda tor shimda yuradigan «uniseks" qizlardan edi. - Xo’sh xo’sh, davom etingchi, bu voqealar qanday sodir bo’lgandi ?