O'qtuvchimni ng xatosi! (Bu voqea real, balkim o'quvchilar ichida sinfdoshlarim bordur. Ulardan uzur
7-Sinfni bitirish arafasida edik. Bohorning so'ngi oylari. Sinfdosh qizlarimiz ochilgandan ochilib borardi. Hammalarini qomatlari shakillanib bo'lgan, ustiga ustak havolar isib yupkalar qisqarib oppoq oyoqchalar ko'rinib qolgan. Deyarli hamma qizlar sumkasida, atir-upa, yana beyjirim oynakchalar paydo bo'lgandi...
Qizlar nima bo'pti, barcha, ha-ha barcha o'g'il bollardaham o'sha qizlar ishlatadigan oynachalar bor edi. (7 sm 7 sm li dumoloq oynacha. Adashmasam narxi 100 so'm edi.) Barcha sinfdosh o'rtog'larimda, shu jumladan manda ham bor edi. Biz qizlardan farqli o'laroq bu oynachalarni boshqa maqsadda ishlatar edi...
Odatda Dushanba, Payshanba, Shanba kunlari ertalabgi majlis bo'lardi maktab xovlisida. Biz qizlarni orqasida turib olardikda, oynachani tufligimiz uchiga ko'zgusini tepaga qaratib qo'yardik va qizlari oyoqlari orasiga bildirmasdan tiqib chotini ko'rardik. Odatda ko'p qizlar tursikda bo'lardi, bazida omad kelsa tursiksiz qiz uchrasa boshqa gap, bir umurlik tasurot...
(Shaxsan manga bunaqasi uchramagan.)
O'sha kuni dushanba, 4, yoki 5 chi dars Geografiya fanidan o'zi yoshroq ammo juda qattiqqo'l o'qtuvchi dars o'tardi...
O'qtuvchi sal kechikib qoldi, bir sinfdosh qizimiz gazeta olib kelibdi. Gazetada sevgi haqida munajjimlar bashorati bor ekan. Hammaga o'qib bera boshladi. Abror keldida Xolidani yoniga o'tirdi.
- Manikiniham ko'rchi, sevganimni uchratamanmikin? -dedi. Xolidani o'qib bergani maqul kelmadi.
- Eee bor yo'qol, man bunaqalarga ishonmayman! -dedi. Ikkoviham o'zicha haqligini aytib tortirshib qoldi.
- Mani o'zim, munajjimman istasen isbotlayman! -dedi Abror.
- Isbotla! -dedi Xolida.
- Sani tursiging oppoq mayda gulli! -desa bo'ladimi. Atrofdagi eshitganlar kulvordi. Sho'xroq qizlardan Maftuna bilan Surayyoham Xolidani ustidan kuldi.
- Surayyo saniki pushti rangda. Maftun saniki oppoq ammo erkirib qopti! -dedi Abror. Butin sinf eshitib kuldi, Abrorga qo'shilib yana bir ikkita bolarham qolgan qizlarni tursigini rangina ayta boshladi. Bir pasta sinf qiy-chuv bo'lib ketti. Bollar rangini to'g'ri topgani qizlarni basharasidan ayon edi. Bazi birlari uyatdan yig'lab yubordi. Bazilari alamidan munajjimlarni quva boshladi. O'qtuvchi kirgani sezmabmiz, bitta hayqiriqdan hamma joyiga o'tirdi. O'qtuvchimiz hammaga bir sinchkovlanib qarab oldi:
- Nima bo'ldi, nima to'polon! -dedi. Sinf sardori Marifat o'rnidan turdi o'qtuvchimizni qulog'iga bir nimalar deb pichirladi...
- Haa hali shunaqami, folbin bo'lib qoldim deylar! -dedida qatorlar oralab yurdi. Abrorni oldiga bordi:
- Tur o'rningdan... Aytchi Narzullayev maniki qanaqa rangda? -dedi. Bu gapdan bazilar hiringlab yubordi.
- Jim bo'llaring.... -deb hammani tinchlantirdi.
- Aytchi maniki qanaqa rangda? -savolini takrorladi. Abror indamay turardi. Shu payt oldi qatordan o'tirgan Muxsin:
- Qora yo'l-yo'l! -dedi. O'qtuvch bitta o'qiraydiyu:
- Yo'qol hammang chiqib tur, man bollar bilan gaplashib olay! -dedi...
Qizlarni hammasi chiqib ketdi. 15 ta o'g'il bola hammamizni doska oldida terib qo'ydi. Avvaliga ho'lu quruq bir tarsakidan yeb oldik...
Muxsinga uch-to'rt tarsaki tushurdi.
- Qaytdan bilding?
- ..! -Muxsin jim.
- Qaytda ko'rding, gapir? -yana bir ikki tarsaki urdi. O'qtuvchini avzoyidan Muxsin rangini to'g'ri topganday edi.
- Hozir hammang shimingni yechasan! -dedi. O'zi bo'lsa qo'llarini ko'kragi ustiga qouvshtirib olgancha uyoqdan buyoqqa yurardi. Oradan 10 daqiqacha vaqt o'tdi.
- Agar shimingni yechmas ekansanlar uyinga ketmaysan! -dedi. Qarasam Dildurod tasmasini bo'shatyabdi. Manam asta tasmamni yecha boshladim. Bizga qo'shilib qolganlarham yecha boshladi. Shimimni pastga tushurib, tursigimni tizamga tushirdim. Birin ketin 15 ta bola tursigini tizzasiga tushurdi...
O'qtuvchini avvaliga rangi oqarib, ketdi. Bizni yecholmaydi kechirim so'raydi deb o'ylaganmi. Uyatdan yerga kirib ketay deb turardi, tursigimni yechganim uchun emas, asbobim dirkillab turib ketgani uchun. Qolganlarni bilmadim, atrofga qaramas edim, o'zimi dadil tutib devordagi bir nuqtaga termulib turaverardim...
O'qtuvchimiz kalovlanib, biroz turdida, birdan yuzlarini kafti bilan berkitib yugurgancha xonadan chiqib ketdim...
Qoyillatib qo'ygan ishimizdan mag'rurlanib tashqariga chiqdik. Hammada bitta savol Muxsinga.
- Qayerdan bilding rangini?
Aytishicha teppa qavatni zinasidan tushaxotganda pastdan turib qaralsa ko'rinar ekan...
O'sha voqeadan keyin, o'qtuvchimiz bizga dars o'tmay qo'ygan. Buni ustiga hozirgacha ko'rishib qolsa, yuzi qizaradi...
To'g'rida 15 ta bolanikini bir voqitda ko'rganidan keyin. Bir umirga yodida qoladida...
TAMOM.
Muallif: xatolar bulsa uzur