U ko'kraklarni xuddi silayotgandek sekinlik bn yalardi.Uchini asta uchlab tortar,bundan qiz rohatlanardi.Ko'kraklar uni qo'yib yuborishmayotgan bo'lsada u asta pastlayverdi.Nihoyat belga yetganda awaddiy duwmani yubka bn yuzma keldi.Bu kurawda ham yigit g'olib keldi.va duwman krovatdan otib yuborildi.Bunga chidolmagan ichki iwton ham uni izidan qidirib ketdi.Yigit ham endi o'z liboslaridan xalos bo'la bowladi.Bu iwda qiz ham yordamlawdi unga.Yigit qizning labidan o'pib uni ustiga tag'in ko'tarildi.Bu safar u qizni oyoqlarini ikkiga ajratib orasiga kirib oldi.Ko'zlar yana to'qnawdi.Jovdiragan ammo g'ayratli ko'zlar va iwvali,chiroyli,o'ziga sehrlab qo'yuvchi qizning nigohi bir-biriga qarab turardi.Qizni ko'zlari asta-sekin erib boryotganday suzilardi.Birdan ko'zlar katta-katta ochildi,tiw esa labni qimtib oldi.Nogahoniy bu lahzadan so'ng ko'zlar yana bir maromda harakatlanar,tiw yetkazgan jarohatni o'rnini bosiw un til labni tinimsiz yalardi.Yigit ritmni bir pasaytirar,bir kuchaytirardi.Wu damda yettinchi osmonda uchar,dunyoda undan baxtli odam yo'qdek edi.Biroz vaqt o'tib uni tanasi qizayotganini sezdi va tezlikni owirdi.Qizning oh vohlari kuchaygandan kuchayar,tezlik esa borgan sari owib borardi.Tanadagi titroq o'z cho'qqisiga yetdi.Yigit qizni qattiq quchoqlab oldi va..barchasi tugadi.Yigit bir soniyalik xuzur davrida hamma narsa ayqaw-uyqaw bo'lib ketdi.Xonadagi jihozlar xavoda aylana bo'lib uchar, gilamlar g'oyib bo'lgandi.Krovat ham aylana bowladi.Qayerdandir uzoqdan ovozlar yigitning qulog'iga chalina bowladi.Yigitni ko'z oldi xiralawdi, u yerga xolsiz yiqildi.Ammo uyquga ketmadi.Aksincha uyqudan uyg'ondi. -Zokirjon bolam! Jonim bolam! Turaqol soatam 9 yarim bo'ldi. Zokirjon(hikoyamiz qahramoni) asta ko'zini ochdi va o'zini xonasida ekanligini bildi. -La'nati EHTILOM (uyatli tuw)!! qanday zo'r edi!